woensdag 2 februari 2011

HAPPINESS

Soms lees je iets waarvan je hoofd ineens gaat tollen en wat je van de daken wil schreeuwen omdat het zo WAAR is. Dat overkwam mij een keer toen ik de Viva aan het doorbladeren was en mijn oog viel op een wel hele speciale zin.
Komt ie:
HAPPINESS IS THE WILLINGNESS TO ACCEPT THE NOW
(Vrij vertaald: Geluk is om in het hier en nu te leven en te proberen het heden te accepteren) In het Nederlands klinkt het toch minder, maar daar gaat het niet om. Het gaat om de kern van die zin. Ik kan me er helemaal in vinden. Hij is me op het lijf geschreven. Klinkt vreselijk zoetsappig...ach ja, moet een keer kunnen.
Ik ben zo onmetelijk gelukkig dat ik soms bijna uit mijn vel barst. Het leven is één groot feest!!!!! Al vind ik het doodeng om dit wereldkundig te maken, want dan ben ik bang dat ik mijn geluk tart (of is 't het noodlot tarten...whatever) en het snel gedaan zal zijn met mijn euforische gevoel. Een beetje tobberigheid is mij niet vreemd.
Waar zit hem dat geluk eigenlijk in? Is moeilijk te definiëren.Ik herken in ieder geval mijn geluksmomenten en kan dan ook intens genieten van al die kleine momenten die het grote geheel tot een prachtig, vol leven maken. Misschien heeft het te maken met dat ik een paar keer door het oog van de naald ben gekropen en nu werkelijk weet hoe bijzonder het leven is. Met enige regelmaat denk ik terug aan die verdrietige tijd. Ziekenhuisopnames en een lange herstelperiode. Al die gebeurtenissen hebben mij gevormd tot de persoon die ik nu ben. Maar ik blijf er niet te lang bij stilstaan. Daar schiet ik niks mee op en ik word er ook niet vrolijker van. En natuurlijk gebeuren er wel eens dingen in mijn leven die niet altijd even leuk zijn, maar dan heb ik het vertrouwen dat het morgen weer beter zal gaan. Dat maakt het makkelijker om het heden te accepteren. Nu moet ik wel verklappen dat ik dat niet helemaal alleen doe. Ik heb mijn man, kinderen en ouders om mij heen. Allemaal kanjers, stuk voor stuk!!!! Een paar speciale vriendinnen waar ik al mijn gedachtes mee kan delen (en zij hopelijk ook met mij), geweldige collega's en tussen mijn sociale media-vrienden (Hyvers, Facebookers, Tweeters)zitten ook een paar juweeltjes.
Nu ik het bovenstaande nog even teruglees, merk ik dat het toch heel erg moeilijk is om geluk te omschrijven. Het lukt me niet, ik kan het niet.
Eén ding: neem maar van mijn aan dat ik een BLIJE MIEP ben en iedereen zijn of haar geluk gun.....

2 opmerkingen:

  1. Hey Miep,
    Nou, nou, goed bezig Marion! 3 Stukjes in die korte tijd.
    Zo zie je maar weer: 25 jaar geleden het meisje van de appelmoes en de worstenbroodjes, nu de door het leven wijs geworden columniste. En dat alles onder het motto: "Adde nie lacht, hedde nooit niks".

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Uhhh...kleine bekentenis....ik ben de blogjes van mijn Hyve aan het recyclen. Maar ik ben eerlijk. Het staat in de ondertitel van mijn blogpagina.

    BeantwoordenVerwijderen

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...