donderdag 17 februari 2011

DA'S WATER !!!

Da's water.....een gevleugelde uitspraak van onze kampioen. Onze vlekkenkampioen wel te verstaan. En dan bedoel ik niet een vlekkenkampioen die als een Shout of Vanish-wonder iedere vlek weet te verslaan, maar een echte kampioen vlekken MAKEN.
Wie het is?
Niet de zoons, niet dochter Daphne en ik ben het ook niet. Het is...tadaaaa...(tromgeroffel)...echtgenoot Peter. Er ligt geen shirt, overhemd of spijkerbroek in de kast ZONDER vlek.


Het is soms niet te geloven hoe snel hij in nieuwe kleren een vlek weet te maken/krijgen. Bijvoorbeeld afgelopen zomer in zijn beige korte broek. Net nieuw, hartstikke schoon en op dag 1 van de vakantie was daar ineens een zwarte, streperige vlek. Die kon er lekker intrekken tijdens ons 10-daags tripje. Eenmaal thuis, 3 wasbeurten later met extra behandelingen (Shout, Dubro en speciaal chemisch stinkend vlekkenspul) zat de vlek er nog steeds in. Ik laat het maar zo.
Heel vaak merk ik pas dat er een vlek in zit als ik er met de hete strijkbout overheen ben geweest. Dan weet je dat het nooit meer goed komt. Met zo'n heet strijkijzer brandt de vlek lekker in.

Het komt regelmatig voor dat ik de vlekkenmakerij onder mijn ogen zie gebeuren. Het ene moment is zijn shirt nog schoon en het volgend moment zit daar een donkere schaduw. En als ik dan vraag 'wat ie nu weer geknoeid heeft', krijg ik steevast als antwoord: DA'S WATER. Inderdaad, het lijkt een waterplek, maar ik kan je verzekeren dat het 10 van de 10 keer een vetvlek blijkt te zijn.
Na het zoveelste 'da's water'-antwoord hebben we er 1 grote grap van gemaakt. Als er geknoeid wordt met chocola, rood fruit of als jongste zoon met grasvlekken thuiskomt (onze runner-up in vlekken maken) roepen we steevast: DA'S WATER.

Ach ja, ik kan er maar beter om lachen. De meeste vlekken die Peet maakt krijg ik er toch nooooooit meer uit. Als hij de was zelf zou moeten doen, zou hij misschien wat voorzichtiger zijn.
Eén keer heeft hij het nog bonter gemaakt. Toen ging hij met zijn beste spijkerbroek aan de container schoonmaken. Flinke scheut Glorix in het water en je voelt hem al aankomen....de helft van de inhoud van het emmertje belandde op zijn kleren. Ik heb wel heel erg hard moeten lachen toen hij vroeg of 'dat er nog uit zou gaan.........'

1 opmerking:

  1. Oh-oh, wat herkenbaar weer Marion, ik heb zo moeten lachen om deze oude post van je. Ik heb er hier ook zo één rondlopen... Hij draagt het liefste wit, maar dat is nou juist de minst verstandige keuze voor zo'n vlekkenmaker. En ook bij hem is 'oh, da's water' een gevleugelde uitspraak... Maar wij vrouwen weten wel beter hè; water maakt geen (blijvende) vlekken... ;-)

    BeantwoordenVerwijderen

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...