maandag 30 mei 2011

Ik heb een hartje ingepakt.......

.....want het was zo grauw (op de melodie van 'Tuintje in mijn hart')
Neeeeeee, ik ben niet gek geworden...........dat was ik al.


Onder het mom van 'Creatief met Tafelkleed' ben ik wederom aan de slag gegaan. Deze keer heb ik 1 van mijn wilgentenen hartjes ingepakt. Die andere komt nog aan de beurt. Leek me leuk om hetzelfde motief ergens anders in de tuin terug te laten komen. Vorige week heb ik schilderijtjes gemaakt waarbij ik vinyl tafelkleed heb gebruikt om ze te bespannen. Die hartjes vielen bijna niet (meer) op. Het leken wel kameleon-hartjes. Schutkleuren aan de schutting....hahaha. Nu spat die éne van het scherm....ehhh....de schutting.
Wie weet pak ik straks nog wat bloempotjes in. Ik heb nog genoeg tafelkleed over.......

Meteen even van de gelegenheid gebruik maken om iedereen te BEDANKEN voor de lieve felicitatie-berichtjes voor mijn pa op mijn vorige blogje. Jullie zijn SCHATTEN!!!!


Afgelopen zaterdag was ik nog op een hele kleine rommelmarkt. Daar kocht ik deze kaptafelset. Niet puntgaaf, maar ik vond het wel een leuke set. Ik denk dat ik een leuk mandje op de kop ga tikken en er in het toilet een hoekje van ga maken.............

zondag 29 mei 2011

30 mei, 1936

Dat is dag waarop mijn pa is geboren. Morgen is dat precies 75 jaar geleden en vandaag vieren we het alvast. Ook al is het een speciale verjaardag, we vieren het zoals alle andere verjaardagen, gewoon thuis met familie en vrienden. Hij sukkelt een beetje met zijn gezondheid vandaar. Sowieso geen poespas voor mijn pa, dat heeft ie nooit leuk gevonden. Nee....een hapje, een drankje en beetje slap geouwehoer, dan is het feest!!

Hier een foto met zijn oudste broer. Ze schelen maar liefst.....eh....11 maanden. Mijn pa staat rechts.


Volgende foto is op de ambachtsschool genomen. Wat een broekie nog.


Zijn allegrootste hobby was: vissen. Hier mijn pa ten voeten uit. En hij deed niet aan visserslatijn. Neenee, hij ving echt van die grote!! Door de omstandigheden vist hij nu niet meer zo vaak.


Op zijn 55e besliste zijn werkgever Philips dat iedereen van die leeftijd 'eruit' moest. Zodoende geniet hij nu al 20 jaar van een zorgeloos, arbeidsvrij leventje. Hier zit hij in het midden.


Wel grappig trouwens dat zijn officiële laatste werkdag op 1 oktober 1991 was en ik op 14 oktober 1991 beviel van zijn eerste kleinzoon. Een nieuw hobby was daar....oppassen samen met mijn ma....

En nu dus 75..... driekwart eeuw!!!
Pa, Van Harte Gefeliciteerd met deze mijlpaal. Drie dikke zoenen en we nemen nog een creampje ;-)


En in september volgt de ode aan mijn ma die dan 70 jaar wordt.......

zaterdag 28 mei 2011

Nieuwe sandaaltjes.

Blij, gelukkig, jubelende voeten en......een gat in mijn begroting. Jaja, ik heb eindelijk nieuwe sandalen, maar ze waren helaas aan de prijzige kant. Dat heb je als je moeilijke voeten hebt. En de ellende is dat ik vorig jaar tijdens onze vakantie, in een schoenwinkel in Aigues Mortes, OOK sandaaltjes heb gepast met het comfort van pantoffels en voor een veel lagere prijs dan deze schoenen.

Waarom heb ik die dan niet gekocht??
Nou, dat zat zo........

Vlak voordat we op vakantie gingen, wandelde ik geheel argeloos tijdens de uitverkoop een schoenwinkel binnen en vond daar maar liefst 3 PAAR SCHOENEN!!! Verblind door die uitverkoopprijsjes kocht ik ze meteen maar alledrie. Twee paar 'nette' schoenen met een klein hakje en 1 paar comfortabele platte stappers. Ik was vooral verliefd op die schoenen met hakjes, want ik had in geen jaren iets elegants gekocht. We zijn nu een jaar verder en ik moet eerlijk bekennen dat 1 paar de doos nog nooit is uit geweest.....schaamschaam. Maar dat wist ik vorig jaar in Aigues Mortes nog niet...hihi.


Anyway, in die schoenwinkel kon ik niet pinnen dus ik wilde dat manlief even met cash geld kwam wapperen....... en dat deed hij niet. Omdat ik pas 3 PAAR SCHOENEN had gekocht....zucht. Mannen snappen er niks van. Je hebt comfortabele, dichte schoenen nodig, je hebt 'nette' schoenen nodig en je hebt sandalen nodig. De sandalen die ik op dat moment droeg, waren een miskoop van jaren terug. Altijd pijnlijke voeten omdat het zooltje te dun was. Ik dreigde nog dat ik 'volgende zomer waarschijnlijk met veeeeeeel duurdere sandalen zou thuiskomen', maar het mocht niet baten. Manlief was onverbiddelijk.

En vandaag.............heb ik uiteindelijk mijn dreigement waargemaakt. Niet opzettelijk hoor. Wat ik al eerder zei....ik heb heel moeilijke voeten. Heel smal (en dat bij dikke benen, ook leuk als ik laarzen moet) en overgevoelig onder de voorvoet. Mijn nieuwe sandaaltjes hebben een heerlijk voetbed en zien er stoer uit. Tenminste, dat vind ik zelf ;-)
Laat die koperen ploert maar schijnen, ik heb nu lekkere, luchtige, comfortabele sandaaltjes.......

Vandaag trouwens ook mijn schilderijtjes en tuinposter opgehangen. Vrij snel voor mijn doen. Alhoewel....die poster lag al 4 weken. 't Is die éne van de Wibra waar ik speciaal voor naar de stad was gereden en die ze toen niet hadden. Mijn ma was, toen wij naar Parijs waren, nog een keer naar de Wibra gegaan en zij had wel geluk..... Lief hè, van mijn ma!!

donderdag 26 mei 2011

Something old, something blue

Een nieuwe challenge bij Renny van Bizzy @ Home: Something old, something blue met een GIVE-AWAY eraan gekoppeld. Hartstikke leuk, iedereen kan meedoen!!! Bezoek haar blog voor de details.  Ik draag ook mijn blauwe steentje bij.



Dit schilderijtje is al heel erg oud. Mijn ma bracht het laatst mee. Zij weet niet waar het oorspronkelijk vandaan komt of wie er op de afbeelding staat. Volgens haar was het niet Maria, maar een andere heilige. Mijn ma kan zich wel herinneren dat het schilderijtje, toen zij klein was, bij haar ouders in de kamer hing. Nog in het 'oude huisje'. Begin jaren vijftig van de vorige eeuw zijn mijn grootouders verhuisd naar het 'nieuwe huis'.  Het moet dus al minstens 65 jaar oud zijn, waarschijnlijk ouder. En ook al is het niet helemaal blauw, het heeft toch een 'blauwe' uitstraling.

Hier nog een close-up fotootje.........

woensdag 25 mei 2011

Een bloemetje met een verhaal.

Eigenlijk had ik voor vandaag een heel ander 'bloemetje' in gedachten. Maar gisteren gebeurde er iets zoooo leuks toen ik uit eten ging met een paar collega's. Nou ja, een paar...we waren met een stuk of 18 dames.
Het was een etentje ter ere van een collega die 2 weken geleden haar laatste werkdag had. In het restaurant, waar we heerlijk gegeten hebben,  kregen alle aanwezige dames een roos. Ik had een hele mooie, maar.....ik heb hem niet mee naar huis genomen. Waarom niet?
Onze collega is vandaag, op 25 mei, jarig. Vandaag bereikt zij de pensioengerechtigde leeftijd van 65 jaar. Dus wat hebben wij, haar ex-collega's (hihi) gedaan. Wij hebben alle rozen als verjaardagscadeautje aan haar gegeven. Ik heb nog wel stiekem een foto gemaakt van 'mijn' roos. Helaas was het een haast-klusje dus hij is niet zo mooi gelukt. Maar ik kan je verzekeren dat zowel de kleur (zachtroze) als de vorm perfect waren.........



Meer 'bloemetjes op woensdag' vind je bij Veronique van Een sneller kloppend hart ♥

Helaas zijn de Google-problemen nog niet opgelost en kan ik nog steeds niet bij iedereen reageren.

Nog even snel een foto plaatsen van een ander bloemetje.....

Aangestoken door mijn medebloggers heb ik ook van die mooie pioenrozen gekocht. Ze staan beeldig op mijn theekastje bij de spulletjes die ik bij de give-away van Bella Bosso heb gewonnen.

dinsdag 24 mei 2011

Wat nu weer........

Nu lukt het me niet meer om via mijn google-account te reageren op de blogs van anderen.....zucht.
Volgens mij is google boos op mij om mijn vorige blogje. Ik snap het niet. Bij sommigen kan ik nog via naam/URL reageren, maar bij anderen weer niet. Dusssss......als je geen reacties meer krijgt van mij....ik kan er niks aan doen......

Nog eventjes mijn 'creaties' laten zien. Een poos geleden kreeg ik inspiratie door dit blogje van Maria. Ik dacht meteen aan tuinschilderijtjes. Aan Maria gevraagd wat zij als basis gebruikte en dat waren schildersdoeken. Ik heb ze bespannen met vinyl tafelkleed. De leistenen hartjes had ik al een tijdje, maar nog niet opgehangen. Nu dus op de schilderijtjes vastgemaakt. Ik weet nog niet of ik het zo laat of dat ik iets anders op de doeken bevestig. We zullen zien..........

maandag 23 mei 2011

BIG BROTHER........

....is watching you...AND GETTING CLOSER. Dat is mij afgelopen week wel duidelijk geworden.
Hier een verhaaltje dat je toch aan het denken zet....

Afgelopen vrijdagavond ging onze huistelefoon. Het liep al tegen elven dus ik schrok er even van. Ik nam op, zei mijn naam, maar kreeg geen respons. Op de achtergrond waren cafégeluiden te horen. Jeweetwel, muziek en een hoop geroezemoes. Ik vond het vreemd. Beide zoons waren de hort op, maar het nummer was niet van één van hen. Die zijn voorgeprogrammeerd. Als zij bellen zie ik meteen hun naam. Ik dacht nog dat misschien 1 van de vrienden van jongste zoon lollig wilde doen. Terugbellen vertik ik, want als het een grap zou zijn, zouden ze er alleen maar meer lol om hebben.

Een uur later ging de telefoon alweer. Het was hetzelfde nummer. Deze keer zei ik niet mijn naam, maar nam op met 'hallo'. Vreemd.... ik kreeg weer geen antwoord, maar ik hoorde geluiden alsof iemand aan het fietsen was??!!

Inmiddels was oudste zoon thuis gekomen en ik vroeg hem of hij het nummer herkende. Nee dus.
Hij gaf zijn ma even een lesje in hoe je dat oplost. Je zoekt gewoon het nummer op via Google en als het ergens geregistreerd staat heb je in no-time een naam te pakken. Nou ja zeg....
En wat denk je......het was een bekende. Iemand die in het elftal van mijn man voetbalt. Waarschijnlijk heeft hij, zonder dat hij het zelf in de gaten had, de nummerherhaling van zijn telefoon geactiveerd.

Nu het vreemde aan dit verhaal. Google wist mij zelfs te vertellen dat het telefoonnummer  in een Word-document op onze eigen computer stond. Als dat geen Big Brother is.
Iedereen weet nu onderhand dat Google alle zoekopdrachten die je invoert onthoudt, maar dat ze zelfs binnen kunnen kijken in je eigenste documentjes, da's nieuw voor mij!!!!!

Ik heb eigenlijk liever een paar beschermengeltjes die over mijn schouder meekijken dan die akelige Big Brother.........

zondag 22 mei 2011

Heb ik al verteld.....

....dat ik een nieuwe camera heb? Nee??? Vreemd, want ik ben er heel blij mee!!! Ik heb hem sinds woensdag, maar had die avond een etentje en moest donderdag en vrijdag werken. Niet veel tijd gehad om de gebruiksaanwijzing door te spitten en hem uit te proberen.
Ik zag de aanbieding vorige week in de folder van Expert: Casio Exilim EX-H5, een compactcamera voor een leuk prijsje. Was echt nodig, want mijn reservetoestelletje (Kodak) begon ineens batterijen te slurpen....niet normaal meer. Iedere 2 dagen moest ik ze vervangen. Gelukkig gebeurde dit pas NA ons tripje Parijs. Mijn Sony van 7 jaar oud had al kuren.....jeweetwel, groene foto's.
Helemaal super vind ik de super-macro stand. Ik laat even wat foto's zien:




Vooral die tuinfoto's had ik met mijn andere cameraatjes nooit kunnen maken. Gelukkig is deze camera niet moeilijk te bedienen, want ik ben niet zo'n held. Als ik de spiegelreflexcamera van mijn dochter in mijn handen gedrukt krijg, word ik vreselijk zenuwachtig. Bang dat ik hem laat vallen of iets fout doe met de instellingen. Doe mij maar eenvoudig.

Oh ja....iedereen bedankt voor de leuke reacties op mijn vorige blogje over die verschrikkelijke voordeelkaart. Al mijn ergernissen zijn vergeten nu ik weet dat er lotgenoten zijn. Dat er zelfs mensen zijn die NOOIT wat met zo'n kaartje doen. Ik moet eerlijk bekennen dat ik door jullie reacties stiekem toch veel plezier aan de voordeelkaart heb beleefd. En da's dan weer positief......

Dikke knuffel van mij en hele fijne zondag!!!!!!!

zaterdag 21 mei 2011

Grrrrr........#@%Kruidvat

Whooaaaaa....ik ontplof. Ik heb laatst bij Kruidvat zo'n voordeelkaart genomen en die moet op de website geregistreerd worden. Het lukt me alsmaar NIET om te registreren. WAT GAAT ER MIS??? Ik weet het niet. Dat stomme invulgeval blijft aangeven dat iets 'niet compleet is ingevuld'. Na 'tig' keer proberen geef ik het op. Dan maar geen voordeel. Ik ga voortaan wel naar Etos of de DA-drogist. De voordeelkaart ga ik ritueel verbranden of in duizend stukjes knippen.....DAT GA IK DOEN......want ik erger me kapot. Ik gooi gewoon de 26 punten die ik al gespaard heb te grabbel.....SEE IF I CARE!!!

Ik heb alles gedaan wat gevraagd word. Vul netjes het pasjesnummer in, geef naam en adresgegevens op, geboortedatum lukt ook nog wel, daarna het e-mail adres en een wachtwoord. Ik blijk niet zo'n sterk wachtwoord te hebben, maar allez, dat risico is voor mijzelf. Volgende pagina mag je voorkeuren aangeven en dan komt de vraag of je kinderen hebt. Als ik ja invul moet ik de geboortedata invullen. Aangezien ik 3 kinderen heb, waaronder een tweeling, vul ik dus de datum van oudste zoon in en twee keer dezelfde datum, van dochter en jongste zoon. Ik maar denken dat het daar misgaat en bij de tweede poging heb ik het 'geen kinderen' vakje aangevinkt, in de hoop dat ik geen foutmelding zou krijgen.
Grrrrr......ijdele hoop. Hetzelfde balkje met de foutmelding verschijnt keer op keer  bovenaan de pagina.
Dusssss.....IK BEN KLAAR MET DIE KAART!!!!!!!


ETOS, HERE I COME....gnagna......


......maar misschien probeer ik het op een later tijdstip nog eens met die kaart...........

vrijdag 20 mei 2011

Eindelijk.....

......eindelijk heb ik het laatste restje 'Kerst' opgeruimd.
Deze vaas stond in december voor het raam. De spulletjes had ik op een creatieve manier bij elkaar gegooid en hij stond daar leuk. Na de feestdagen vond ik het niet nodig om hem meteen op te ruimen (bleek ook geen plek meer te hebben in de dozen van de kerstspullen) en bleef deze vaas staan. Niet meer in het zicht, maar achter in de kamer op de verwarming. Ik had er geen last van.


Tot deze week....ik keek ernaar en begon me te ergeren. Tjonge...nog steeds Kerst terwijl we inmiddels in de tweede helft van mei zitten.

Intussen had ik al een paar keer naar de schattige vogelhuisjes staan kijken, die ik bij Michelle's give-away had gewonnen. Zou ik daar iets leuks mee kunnen doen. En toen....ping....ineens ZAG ik het. Grote schoenendoos gepakt, kerstzooi uit de vaas en vogelhuisjes erin. Zie hier het resultaat.........


Lijkt toch weer verdacht veel op 'Stapelen op vrijdag'. Ik schijn er niet vanaf te komen.....lol.

Zo ziet het er nu uit op de radiator. Hij is diep genoeg om van alles op te stallen.......

woensdag 18 mei 2011

Een bloemetje op woensdag

Vorige week is Veronique van het blog 'Een sneller kloppend hart ♥' gestart met Een bloemetje op woensdag. Toen had ik problemen met mijn cameraatje dus kon ik die eerste keer niet meedoen. Deze week gelukkig wel al benader ik het vandaag op een andere manier. In mijn eigen tuintje staat er van alles op uitkomen, maar nog niet helemaal. Vandaar mijn ode aan de zwervertjes.

De bloemetjes die in de spleetjes van de straatstenen hun best doen om op te vallen  tussen het onkruid. Deze kwam ik bij ons in het gangetje tegen.......


Het viooltje geeft nog een laatste stuiptrekking. Er stond een heel rijtje met viooltjes, maar door de droogte zijn al die anderen verdort. Wie weet steken ze volgend jaar weer parmantig hun gekleurde bloemetjes boven de stoeptegels uit.


Het laatste bloemetje is een verstekeling in mijn eigen tuintje. Volgens mij is het een wilde geranium. Maakt eigenlijk niet uit wat het is. Ik vind de roze bloemblaadjes met donkere streepjes zooooo lief dat dit plantje mag blijven!!!!!

maandag 16 mei 2011

GENIETMOMENT

Wat is mijn ultieme genietmoment?? Eerlijk gezegd zou ik het niet weten. Is het als ik mijn ouders weet te verrassen? Of voor het eerst in het voorjaarszonnetje een boterham eet in mijn tuintje? Met mijn hele gezin tegelijk aan tafel? Of zoals afgelopen zaterdag met een collega lunchen op een bank in het park, gierend van het lachen? Afspreken met vriendinnen?

Als ik mijn blogjes teruglees zitten er heel wat genietmomenten tussen. Ik heb iedere dag wel momentjes waarop ik mij blij en gelukkig voel. Ook mindere momenten hoor, maar die zijn nodig om juist de genietmomenten beter te kunnen waarderen!!!

Even denken......genietmoment...........nou, deze foto komt heel dicht bij.......


Het stiekeme kiekje dat ik gemaakt heb van mijn dierbaren die nietsvermoedend naar de Arc de Triomphe staan te kijken. Ons tripje Parijs was één groot genietmoment. Vooral omdat we SAMEN waren. En dat is tegenwoordig een zeldzaamheid met baantjes, studie en sport......

Meer genietmomenten kun je teruglezen op het blog van Renny van http://bizzyathome.blogspot.com/2011/05/genietmomentjechallenge.html

zondag 15 mei 2011

Fietsen, wandelen en een cadeautje

Ik maak tegenwoordig van bijna iedere zondag een vriendinnendag. Deze week ook weer. Manlief naar de voetbal, kids slapen uit. Zelfs als ze niet uitslapen hebben ze ma niet nodig dus.....ik kan gaan en staan waar ik wil. Heerlijk is dat.

Ik heb twee hele goeie vriendinnen die voor mij het gemis van een zus (ik heb ook geen broers) compenseren en waar ik alles mee kan bespreken. En zij uiteraard ook met mij. Echte hartsvriendinnen. We spreken heel af en toe met zijn drieen af, maar meestal apart. Zo kwam het dat ik vandaag met Wicky op de fiets naar 2 verschillende rommelmarkten ging met de nadruk op rommel dus niks gekocht. En op een, ietwat winderig,  terrasje (what's new...hihi) belandde. Later op de middag heb ik met andere vriendin Natasja een stevige wandeling gemaakt. Bijkletsen, wat filosoferen, beetje klagen EN lichaamsbeweging....de perfecte manier om een iets te koude zondagmiddag door te komen.
Was weer gezellig.......

Even terug naar gisteren, toen ik na een lange, saaie werkdag thuis kwam (ik zou op zaterdag ook niet naar de bieb gaan) was daar een verrassing. De give-away van Bella Bosso was aangekomen. Dat betekende.....CADEAUTJES UITPAKKEN. Wat voor moois er in het pakket zat??........hier komen de foto's!!


Uit het pakketje kwamen een geweldig mooie dekschaal met lieve blauwe bloemetjes, twee harten, 1 van porselein met blauwe bloemetjes en 1 metalen met een mooie lavendelafbeelding en een schattig geurzakje met de geur van ....CHOCOLA.....mmmmmmm.


Ik wil Colinda en Jeroen van Bella Bosso langs deze weg  hartelijk bedanken voor deze ontzettende leuke cadeautjes. Ik heb er een mooi plekje voor gevonden en de dekschaal komt perfect uit bij de botervloot die van mijn oma is geweest. Het vaasje met mijn wijwaterbakje past er ook goed bij. Ik ga er alleen een andere kan bij zoeken.



p.s Voor het geval dat iedereen denkt dat ik een hele zondag gelummeld heb......valt mee....tussen de bedrijven door 4 wassen gedraaid. Gaat allemaal gewoon door en voor mijn vriendinnen is het niet anders....

vrijdag 13 mei 2011

WAAAATTTTT....STAPELEN GESTOPT??!!....


....net nu ik heel veel nieuwe stapel-inspiratie heb.
En die storing op Blogger gisteren en vandaag was ook al zo'n beproeving. Ik heb jullie allemaal gemist.
Vorige week stond er bij mij een stapel-blog voorgeprogrammeerd, omdat ik toen niet thuis was. In de hoop dat hij vanzelf op het aangegeven tijdstip gepubliceerd zou worden. Alleen gebeurde er niks (kan dat eigenlijk wel?). Die stapel bewaar ik tot na de zomerstop, want Irma heeft beloofd dat 'Stapelen op vrijdag' terugkomt.

Voor deze week heb ik zo'n leuke stapel verzonnen, dat ik hem evenzogoed plaats.
Vorige week was ik met mijn dierbaren in het prachtige Parijs (mocht je het nog niet meegekregen hebben, dan is het nu wel duidelijk....hihihi). Daar werden we belaagd door heel veel Eiffeltorentjes-verkopers.
 Hier zijn er een paar.......


Vooral jongste zoon had er last van. Was een beetje zijn eigen schuld, want hij vond het grappig om af te dingen op de prijs. Dat terwijl hij helemaal niet van plan was om iets te kopen.
We hebben deze mannen een poosje geobserveerd. Zodra er een agent in de buurt kwam, stoven ze alle kanten op en waren ze in no-time uit het zicht verdwenen. Om even later weer vrolijk terug te keren en door te gaan met hun opdringerige verkooppraktijken.
Ik vraag me trouwens af wat het verhaal is achter deze straatventers. Worden ze gedwongen? Zijn ze illegaal in Frankrijk en proberen ze op deze manier wat bij te verdienen? Valt er überhaupt  iets mee te verdienen?
Er waren genoeg toeristen op de been, maar er werd bitter weinig verkocht.
Ach ja, op deze vragen zal ik waarschijnlijk nooit antwoord krijgen.

En dan nu......tadaaaaaa......de stapel


Jaja, jongste zoon kocht maar liefst 12 Eiffeltoren-sleutelhangers....IN EEN SOUVENIRWINKEL!!!!! Om aan 'chickies'(straattaal van tegenwoordig) te geven. De reden waarom hij ze in een winkel kocht en niet bij de venters wil ik jullie niet onthouden. Hij beweerde dat de sleutelhangers van de straatverkoopers veel sneller kapot zouden gaan. Wat denk je van metaalmoeheid...ze lopen er een hele dag mee te rammelen.
Daar zit natuurlijk wat in, maar ik moest wel heel erg hard lachen om zijn verklaring.

Nu nog even een foto van de enige echte..........

woensdag 11 mei 2011

Pièces de Paris

Stukjes Parijs, een klein beetje anders.........


Beeldige balkonnetjes


Vergane glorie, maar nog steeds statig
 
De mooiste reclamezuilen


Bomvolle boot

Mooiste foto van dochter...lijkt wel een filmster ;-)


Bob Marley


Uitrusten

Hij leek zo dichtbij.......



Schitterende fontein


Tweedehands boeken



Geweldige gevel
 
Pech in Parijs


Ze aten uit je hand

Au Bonne Marché - fournituren

Da's duidelijk.....


Daktuin, te zien  vanuit ons hotelraam

Hier leken wij de toeristische attractie

Kunstwerk bij Grand Arche - La Defense

Grafdecoratie

Pere Lachaise

Mmmmmmmmmmm

Au Bonne Marche

De foto's staan in willekeurige volgorde. Zo hebben wij Parijs OOK beleefd. Je komt van alles tegen. Er zijn zoveel mooie, BIJZONDERE dingen te zien. Het is een HEERLIJKE stad om al wandelend op ontdekkingsreis te gaan......
Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...