dinsdag 29 november 2011

Aangestoken

Oh, oh oh, er waart een zeer besmettelijk virus rond in blogland. Ik heb het ook al te pakken en heb een hoekje veranderd. Niet echt kerst. Meer een wintersfeer maar toch........het begin is gemaakt en die dennentakken zijn 'just around the corner'.......


Ik ben wel tot de conclusie gekomen dat de ballen uit mijn vorige post niet in de vaas blijven. Veel te druk op mijn radiator. Ik ga voor de feestdagen een hoop spullen verwijderen. Misschien zet ik er een fles met de katoenbollen-tak.
En nog even over die spuitfles....er zitten geen beestjes in die fles......het lijkt eerder iets van het plantaardige soort. Net zo smerig hoor. Bedankt voor alle tips, ik ga het op mijn gemak bekijken. Zal wel weekend worden voordat ik tijd heb, want vanmiddag (dinsdag, 29-11) ga ik High Tea-en met collega's, woensdagochtend even bij huisarts bespreken wat de volgende stap aangaande die vreselijke rugpijn zal worden en 's middags extra werken. Donderdag hele dag werken en vrijdag de kortingszak gaan vullen bij I.ntratuin (ma, als je dit leest voordat ik gebeld heb....niet woensdag, maar vrijdag...hihi...) Drukke week voor mijn gammele lijf, maar genoeg afwisseling. Ik hoop dat mijn rug het houdt......


zondag 27 november 2011

Hmmm...kweetniet hoor....

Niet veel nieuws deze zondag. Weer eens een rommelmarkt bezocht en natuurlijk niet met lege handen thuisgekomen. Al twijfel ik of ik wel zo goed gescoord heb. Ik zag een spuitfles en vroeg naar de prijs. Was maar 3 euro en ik aarzelde geen moment. Mevrouw die het verkocht zei er al bij dat ie niet meer werkte en dat het water er altijd al in gezeten heeft. Alsof ik in zo'n spuitfles een gebruiksvoorwerp zie....duh.....tuurlijk niet...gewoon voor de sier!! Maar....nu komt het.......
Eenmaal thuis, toen ik foto's nam van mijn aanwinst, ontdekte ik dat er op de bodem van die fles een hele nieuwe levensvorm huist. Jakkie!!!!! Ik ben bang dat ik een kat in de zak heb gekocht. Ik heb vermoedens dat de dop er helemaal niet afkan en ik de fles niet met een flinke scheut chloor kan desinfecteren. Daarom was ie zo goedkoop natuurlijk. Binnenkort eens kijken of ik de dop er toch af krijg. Voorlopig staat mijn spuitfles buiten. Hij zal de winter wel niet overleven, want als dat water bevriest......


Verder kocht ik voor een habbekrats een 'opgemaakte' glazen schaal met kerstversieringen.Het zijn wel 'mijn' kleurtjes, maar wie weet, verpak ik de ballen in jute (ook van de rommelmarkt). Ik vind het geheel namelijk nogal druk in mijn vaas. En ik denk dat jute mooier combineert met de houten sterren en sneeuwvlokken die ik pas bij W.ibra kocht. Ik ben er nog niet uit.

 
Tips zijn welkom. Zowel over wat ik met die spuitfles moet doen als over het jute-ideetje, want jullie zijn vele malen creatiever dan ik ben.....

zaterdag 26 november 2011

Transformatie in het mini.

Ik heb de laatste tijd nogal wat 'schatten'  vergaard bij de kringloop en op rommelmarkten. En soms liggen de spulletjes een tijdje doelloos in een hoekje. Zoals ook onderstaande lijst.
Tot ik deze week bij T.rekpleister weer eens bij de kaarten (tja, die kaartentic...zie kaarten stapelen) ging grabbelen en daar 'DE' kaart zag. Meteen begonnen mijn radertjes te draaien. 'Die' kaart in de kringlooplijst,. Voor dochterlief die helemaal gek is van Parijs. Op het rode hartje staat heel toepasselijk J'adore.....


Natuurlijk had ik geen mooi passe-partout, ook geen mooi karton en niet het juiste kleur A4 papier dus de rand is gewoon kaftpapier met de kaart daarop geplakt. Goed genoeg voor nu, maar misschien koop ik een keer een Franse krant om een pagina als passe-partout te gebruiken. Toen kwam het volgende probleem....hoe maak je een goeie foto zonder weerspiegeling. Dat duurde langer dan het in elkaar flansen van dit schilderijtje. Vanuit alle mogelijke hoeken geprobeerd. Uiteindelijk was die éne met flits (rechts) het beste, maar het resultaat is nog niet optimaal. Gelukkig is het schilderijtje wel aardig gelukt en heeft het een mooi plekje op mijn dochters kamer gekregen....


ps. 't Is maar 1 schilderijtje hoor. Alleen vanuit alle mogelijke standen gefotografeerd!!

woensdag 23 november 2011

Woensdagbloemetje.

Mijn bloemetje op woensdag.....wegens achterstallig tuinonderhoud....schaam, schaam......
Als je het uitgebloeide grut gewoon in de pot laat staan, krijg je spontaan een opleving.  Deze éne stond nog mooi. Alle andere bloemetjes waren weer aan het verleppen (had ik maar een paar dagen eerder de foto gemaakt). Maar nu wordt het echt tijd om alle bakken en potten leeg te halen. Het is geen gezicht, al die uitgedroogde zomerbloeiers.


't Is niet overal een troep hoor. Mijn etagère heb ik weken geleden gepimpt  met vrolijke viooltjes.


Helaas heb ik niet zoveel energie op dit moment. Ik ga op tijd naar bed, schrap de helft van wat ik zou moeten doen, maar het helpt niet. Gelukkig ben ik niet de enige, want veel van mijn blogburen hebben er ook last van. Lusteloos, geen inspiratie om te bloggen en geen puf om alle blogs te lezen en te reageren. Komt vast weer wel goed. Daar ben ik van overtuigd!!

Meer bloemetjes op woensdag vind je bij Veronique van Een sneller kloppend hart ♥

zaterdag 19 november 2011

Zo'n dag.....

Ik kom vanochtend op mijn werk. Toets de code in om het alarm af te zetten en.....hij werkt niet. Kalm blijven en gewoon nog een keer proberen en verhip....het lukt. (Een half uur later stond alsnog de meneer van de beveiliging voor mijn neus, want het alarm was afgegaan en er was toch een melding binnen gekomen. Had ik niet gehoord bij de personeelsingang)

Eenmaal binnen hoor ik een snerpend geluid. Waar komt dat nu weer vandaan. Oh nee hè, dat is het alarm van het controlepaneel. Er brand een rood lampje met 'storing urgent'. Gelukkig weet ik hoe ik het geluid af kan zetten. Ik ruik geen brandlucht, zet snel de pc's aan en ga verder met mijn werk beneden. Krantjes uit de brievenbus, stempeltje erop, licht in de leeszaal aan.

Beneden klaar, back-up veilig gesteld, kassa gepakt en het nummer opzoeken van collega die ik moet bellen als er storing is. Neeeeheeeheeee.......ons systeem doet het niet en alle publiekpc's staan op 'pagina niet gevonden'. Hoe kom ik nu aan dat telefoonnummer? Eerst maar even collega van systeembeheer bellen. Dat nummer staat gelukkig op de uitgeprinte lijst. We komen er snel achter dat internet wel werkt, alleen onze website en het systeem niet. Maar ik kan in ieder geval het nummer van mijn andere collega opzoeken.
Die vertelt dat dat alarm al heel de week afgaat, omdat er waarschijnlijk een lek in de verwarming zit. Vandaar dat het ook zo koud is in de bieb. Loos alarm (maar eigenlijk ook weer niet) en niet iets om over in de stress te schieten.

Systeemproblemen zijn in ongeveer een kwartiertje opgelost dus het noodsysteem hoeven we niet op te starten. Oef, geluk bij een ongeluk, want we hebben inmiddels klanten (bij ons zijn dat leners).

What a way to start your day.........het eerste uur genoeg stress gehad voor de rest van de dag. En het werd later op de dag nog even heel penibel voor een klant die zijn vliegtuigticket uit wilde printen en wat alsmaar niet lukte. Uiteindelijk is dat ook nog goed gekomen. Eén ding is zeker.....het was niet saai vandaag. Wel koud!!


vrijdag 18 november 2011

Kreeg ik in mijn mailbox....


Hahahahahaha.....ik dacht het niet hoor. Na dat fiasco bij I.ntratuin. Voor mij geen Ladies Night meer. Nergens meer. Al kun je hier ook voordelig online shoppen tijdens Ladies Night. Hmm....misschien kijk ik wel efkes op de website woensdagavond.

Fijn weekend allemaal. Ik mag deze zaterdag weer werken....zucht....
Ach, ik moet niet zeuren. 't Is maar 1 keer per 3 weken, ik was dinsdag t/m vrijdag lekker vrij en heb een hele leuke week gehad.

woensdag 16 november 2011

Wie is er ooit.......

......naar Ladies Night van I.ntratuin geweest?
Ikke wel en ik ga noooooooooit meer!!!! Zo druk, krankzinnig gewoon. En we hadden er zo naar uit gekeken, mijn twee vriendinnen en ik. Maar het was een grote teleurstelling.

Vol goede moed reden we naar Halsteren. Luisterend naar de kerstcd die kerstgekke vriendin in de speler had gestopt. Al op de parkeerplaats was te merken hoe mega-druk het was. Ik zag het meteen al niet meer zitten, maar mijn twee vriendinnen vonden mij erg negatief. Eén van hen had zelfs heel enthousiast een grote boodschappenlijst meegenomen en dacht effe haar kerstinkopen te kunnen doen. Maar ik ken die twee meiden beter dan mijn broekzak (ahum, nou bijna dan toch) en niet veel later gaven ze mij gelijk. Voetje voor voetje kwamen we vooruit en vriendin met de verlanglijst liet al vrij snel haar kar met spulletjes achter. Er was gewoon geen doorkomen aan, toch zeker niet met een grote boodschappenkar. Onze stemming zakte naar het absolute nulpunt. Het was op de tanden bijten en proberen vooruit te komen. Nog een stapje, nog een stapje, nog een stapje. Zonder iets te bekijken, want het enige wat we nog wilden zien was de uitgang. Na veel geslenter was die uitgang dan eindelijk in zicht en bij het verlaten van de zaak kregen we als kleine pleister op de wonde een gratis goodiebag mee. Pfff....alledrie waren we blij dat we weer buiten stonden. Ik kan, in tegenstelling tot mijn vriendinnen, best goed tegen drukte, maar dit was volgens mij mijn limiet. Totaal gedesillusioneerd gingen we naar huis.


Onderweg naar huis hebben we de teleurstelling van ons afgeschud en meegezongen met de kerstcd. Ik werd als eerste thuisgebracht en we hebben de avond afgesloten met een warme bak thee en een lekkere koek. En om de deceptie van het uitje helemaal te doen vergeten heb ik alvast de cadeautjes gegeven die ik vorige week nog zo mooi had ingepakt in kerstpapier (ik weet niet meer waar ik dat papier gekocht heb....is van vorig jaar). Kan ik meteen onthullen wat er in zat. Tadaaaaa..........


Een vogeltje op een steen. Ze vonden het allebei een schattig cadeautje!! Ons volgende uitstapje plannen we op een rustige locatie..hihi. Al moet ik tussen 28 november en 3 december nog even terug naar I.ntratuin. Om die 20 % kortingszak te vullen natuurlijk!!!

Ondanks deze tegenvaller kan mijn week niet meer stuk. Een dag eerder ging ik uit eten met een paar collega's en dat was een topavond. We hebben maar liefst 4 uur lang getafeld, gebabbeld en gelachen. Helaas had ik mijn camera niet goed ingesteld dus ik plaats nu alleen maar een foto van het heerlijke Griekse eten. Vooral mijn toetje was super....chocoladetaartje...mmmmmm.



dinsdag 15 november 2011

De maan.......

.....haalt een dagje door vandaag........


Geef de maan eens ongelijk. 't Is zo'n prachtige dag vandaag. De blauwe lucht is bijna betoverend......
Van mij mag het heel de winter zo blijven. IJdele hoop vrees ik, met al die nare voorspellingen dat het een horror-winter gaat worden. We zullen zien.......

(foto's tegen 10 uur vanochtend genomen)

zondag 13 november 2011

Pillendoosje....check

Ik heb mijn pillendoosje hoor en kan het van mijn lijstje afvinken. Maar voortaan eventjes mijn oude blogjes (klik) teruglezen. Want ik heb er nu 50 ct meer voor betaald dan wat ik er vorige keer voor had moeten geven....grrrrr.

Er waren deze zondag maar liefst 4 rommelmarkten in R'daal waarvan ik er slechts 2 bezocht heb. Ik ben wel gek, maar zooooo gek nog niet...hihi. 's Ochtends ging ik in mijn eentje en ik kocht 4 gehaakte kleedjes voor het luttele bedrag van 30 ct. Wat ik er mee moet weet ik nog niet. Komt wel goed. Eerst eens door een sopje halen.


's Middags ging ik met een vriendin, te voet naar de tweede rommelmarkt. Daar waar ik een paar weken terug dus het pillendoosje liet liggen. Ik had geluk want dezelfde verkoper stond er weer. En nu is het pillendoosje van mij. Te duur betaald, maar allez, zet ik maar snel van me af.
Ik vond nog een schat. Een heel leuk lederen doosje. Ik moest vragen wat het was. Blijkt voor fotocameralenzen te zijn. Ik denk niet dat het helemaal compleet is maar voor mij was het doosje al een schat op zich......


En wie kwamen we tegen op deze rommelmarkt?? Mijn pa natuurlijk.Hij vroeg of we nog een bakkie kwamen doen. Mijn ouders wonen namelijk vlakbij dit buurthuis waar de rommelmarkt gehouden werd. Zodoende hebben vriendin en ik gezellig bij mijn ouders een bakje koffie gedronken en daarna zijn we weer naar huis gewandeld. Het breekt zo lekker de zondag.........

Oh ja, iedereen bedankt voor de felicitaties voor mijn zoons propedeuse. Ik ben zo trots omdat ikzelf (manlief ook niet) helemaal niet doorgeleerd heb en hij de eerste van de familie is die op een universiteit zit. Mijn dochter doet het ook veel beter dan ik, want zij zit op een hogeschool. Jongste zoon moet jaar 5 en 6 van het vwo nog afmaken. Van wie ze het hebben weet ik niet, maar ik barst uit mijn vel van...eh...jeweetwel....TROTS!!!

zaterdag 12 november 2011

Trots......

.....omdat hij bij die bijna 23 % hoort.....

Alles was in stijl, tot aan de servetten toe!! Koffie/thee met iets lekkers bij binnenkomst en na het ceremoniële gedeelte een goed verzorgde lunch.

Een officieel plaatje....handtekening zetten.....
                                       

Collage van het prachtige, karakteristieke gebouw waar hij Bouwkunde studeert. Let op de oranje ruimte. Al die witte dingetjes zijn gemaakt van legoblokjes. (Niet door mijn zoon hoor)


Hij zit er wel op zijn plekje. Deze opdracht maakte hij als 11-jarige in groep 8........


vrijdag 11 november 2011

Overbodige knopjes!!??

Ik verbaas me weer eens ergens over. Komt wel vaker voor, maar wat ik nu ontdekt heb...tjonge....echt een overbodige knop.
En waar zit die knop?
Op mijn nieuwe wasdroger.....

Toen ik met een fikse kaakholteontsteking geveld lag, vond mijn oude wasdroger dit het juiste tijdstip om de geest te geven. Lekker hoor, goed ziek, flink koorts, veel (handdoeken)was en weinig ruimte om alles op te hangen. Geen prettige combinatie. Met veel trucjes en heel weinig spullen erin kreeg ik het oude beestje nog wel aan de praat. Voor de veiligheid bleef ik in de buurt van het veel kabaal makende, dampende apparaat.
Doordat ik zo beroerd was, kon ik natuurlijk niet even naar een winkel hollen om een nieuwe te bestellen. Ik had inmiddels de folders doorgespit en had een condensdroger op het oog. Iedere dag hoopte ik genoeg opgeknapt te zijn om te gaan shoppen voor een droger. Ging 'm helaas niet worden dus plan B in werking gezet. Online shoppen. Ik vond 'mijn' condensdroger voor een wel heel aantrekkelijke prijs op de site van R.edcoon. Er stond bij dat het een 'Europees model' was dus daar heb ik eerst de klantenservice voor gebeld. Wat betekent dat, Europees model'? Nou, dan kan het dus zijn dat het bedieningsdisplay in het Duits is.

Duits is voor mij niet onoverkomelijk dus huppekee, de droger besteld. Bij de klantenservice hadden ze info gegeven dat hij dan maandag verstuurd werd en binnen 48 uur thuisbezorgd. Dinsdagavond kregen we zowel telefonisch als via e-mail de verwachte leveringstijd. Zo hoefde er niet de hele dag iemand thuis te blijven. Verliep allemaal perfect.

Woensdagmiddag werd ie, netjes op tijd, geleverd. Uitpakken, op zijn plek zetten en....meteen een was erin. Oh, wat was dat een rustgevend geluid, het zachte gezoem van mijn nieuwe condensdroger. Het raam in mijn bijkeuken besloeg niet eens. Geen spatje damp kwam er van af. Op mijn gemak ging ik het display bestuderen. Met de Duitstalige handleiding erbij. En toen zag ik ineens de 'overbodige' knop. Echt te gek voor woorden gewoon. De droger is dus zo in te stellen dat hij over 3, 6 of 9 uur begint met drogen. (Bij een wasmachine of vaatwasser kan het handig zijn) Nu weet ik niet hoe jullie dat doen, maar ik ga toch niet 9 uur lang natte was in een droger laten zitten voordat ik het programma laat draaien. Dan zijn die handdoeken allang gestikt. Ik plan mijn wasjes sowieso dat ik ze meteen af kan werken.
Mijn conclusie: Het apparaat is vast door een man ontworpen...........
Wat denken jullie??

Een foto met het (Duitstalige) bewijs:


Ik moest nog lachen om de reactie van oudste zoon. Ik zei hem dat ik maar liefst 71 euro had uitgespaard door deze met Duits display te kopen. Hij zei: Beter toch....je koopt er een woordenboekje van 5 euro bij en Klaar is Kees...... Maar zelfs dat is niet nodig. Het wijst zich vanzelf uit!!

woensdag 9 november 2011

Wat ik vandaag gedaan heb.......

....nou.....ik....eh.....heb....(oh wat erg).....KERSTCADEAUTJES INGEPAKT!!!!!!
Echt waar. Vanochtend eerst mijn werk gebeld om me beter te melden. Volgens rooster hoef ik pas donderdag te werken dus ik kon vandaag even met manlief naar de stad om een nieuwe winterjas te kopen. Voor hem, niet voor mij. Ik sla een jaartje over. Manlief had een boodschapje bij Halfords te doen en ik wilde eventjes funshoppen. Niet te lang, want zo goed voel ik me nu ook weer niet. Snel een praatje gemaakt bij vriendin Carla die bij V.an H.aren werkt, paar boodschapjes bij K.ruidvat en hup door naar W.ibra. Wat een leuke spulletjes weer. Veel voor kerst en ik zag daar zo iets leuks dat ik het meteen kocht voor mijn zussie-vriendinnen Wicky en Natasja. En eentje voor mijzelf natuurlijk. Maar ja, 't is nog een beetje te vroeg voor kerstcadeautjes dus ik moet ze nog eventjes bewaren. De pakjes heb ik stofvrij in een plastic zak gedaan (tja) en bovenop de kast gezet. Als ik de pakjes in de kast zou leggen, weet ik zeker dat ik ze over een paar jaar nog eens tegenkom zonder  me te herinneren waarom ze daar lagen.....hahahahaha.



En zo heb je weken niks te doen en zo komen daar ineens leuke dingen op je pad. Eerst zaterdag de propedeuse van oudste zoon, dinsdag uit eten met collega's, woensdag naar Lady's Night bij I.ntratuin en het weekend daarna een dubbel Abraham-feest. Ik ben volgens mij net op tijd weer opgeknapt.........

dinsdag 8 november 2011

Bijzonder recept

Deze keer geen doktersrecept, maar een recept voor een overheerlijk gerecht.
Dit recept heb ik van mijn vriendin/buurvrouw bij mij uit de straat. Zij maakt zelf altijd pannen met eten voor de visite als er iemand jarig is uit haar gezin en dit gerecht vond ik zoooo lekker dat ik het zelf wilde leren maken. De eerste keer heeft zij mij geholpen met de bereiding. Was reuze gezellig in mijn kleine keukentje.

Het is een Somalische kipschotel. Een stoofschotel met een Afrikaans tintje. Mijn buurvrouw is dus geboren in Somalië. Het grappige is, dat toen zij naar Nederland kwam (vluchtte) zij niet eens kon koken. Dat heeft ze weer geleerd van haar Somalische vriendinnen hier in Nederland. Maar daar merk je niks van. Wat mij betreft is zij een superchef!!

Omdat ik nogal een gemakzuchtige kokkin ben, heb ik het recept een klein beetje aangepast. I.p.v. een hele kip in stukken te hakken, gebruik ik tegenwoordig liever drumsticks en vleugeltjes. Scheelt de helft van het werk.

Wat heb je nodig voor dit overheerlijk gerecht:
1 hele kip (in stukken hakken en ontvellen) OF drumsticks en vleugeltjes
4 aardappeltjes
4 middelgrote uien
bosje verse koriander
groene paprika
grote eetlepel paprikapoeder
2 teentjes knoflook
2 kippenbouillonblokjes
(room)boter

Voorbereiding:
Vel en vet van kip verwijderen (of net als ik gemakkelijk doen) en in stukken snijden
Aardappelen schillen en in kleine blokjes snijden net als de uien en paprika
Koriander onder de kraan schoonspoelen en klein snijden

Bereiding:
(Room)boter in pan smelten en uien fruiten. Kipstukken toevoegen en rondom aanbraden. Regelmatig omroeren. Vervolgens gaat er ongeveer 150 ml water bij, 2 blokjes kippenbouillon, de stukjes aardappel, de koriander en een grote eetlepel paprikapoeder (naar smaak). Geheel weer goed doorroeren en aan de kook brengen. De paprika en knoflook (geperst) toevoegen. Even op een hoog vuur doorkoken.
Daarna het geheel ongeveer 3 kwartier tot een uur op een klein vuur laten stoven. Regelmatig roeren.

Het is zo ontzettend lekker. Officieel hoor je er pannenkoeken bij te eten, maar die kan ik niet maken zoals mijn buuf ze maakt. Mijn man eet het meestal met rijst en ik met een Turks broodje of gewoon stokbrood. Een oer-Hollandse boterham smaakt er zelfs bij
Een groene salade of tomatensalade en voila....je hebt een heerlijk maaltje!!

De foto heb ik een keer halverwege de bereiding gemaakt en vergat toen het eindresultaat op de gevoelig plaat vast te leggen......ik had het te druk met opeten...hihi...


maandag 7 november 2011

Even voor een receptje bellen.......

Nou ja zeg....even??!!
Daar gaat best veel tijd in zitten om een recept van onze huisarts te krijgen.
Om te beginnen ben ik vandaag nog niet gaan werken. Gisteravond had ik het weer zo koud en telkens kippenvel dat ik de thermometer erbij pakte. Bleek ik nog steeds koorts te hebben. Maar omdat ik laatst zo vervelend reageerde op paracetamol (maagklachten) vond ik het verstandig om bij de huisarts een recept voor maagtabletten te vragen. Hadden we vorige week, tijdens mijn consult, al besproken.
En tja, dan ga je de assistente bellen op maandagochtend...en nog een keer proberen.....en nog een keer proberen...en....en....en......na verschillende pogingen gedurende 3 kwartier eindelijk de assistente te pakken.

Probleem uitgelegd en het was in orde. De assistente zou bij de dokter een recept vragen en ik kon tussen 11 en 12 uur terugbellen.
Netjes gedaan en verhip....geen ingesprekstoon. Maar wel 7 keer tussen de pieptonen door moeten horen: de assistente is momenteel bezet, een ogenblik geduld alstublieft. Ach ja, tien minuten later was het dan toch geregeld. Het recept werd naar de apotheek gefaxt.

Niet meteen naar de apotheek gefietst, want de faxen komen wel eens later aan dan gepland. Pas na half 2 door de kou om mijn receptje op te halen. Het was eens een keer niet druk. Ik ben al verschillende keren onverrichter zake huiswaarts gekeerd omdat het wachten me te lang duurde. Ik weet niet wat voor systeem 'onze' apotheek heeft, maar als er 8 mensen om een recept komen, zijn er maar 2 medewerksters die de balie doen. De rest van het personeel (zeker 6 mensen) is met iets anders bezig. Was vroeger toch anders, als je met je handgeschreven recept bij de balie kwam.
Maar vandaag had ik geluk en was ik meteen aan de beurt. Tuurlijk was het recept nog niet binnen. De assistente had wel iets gestuurd, maar dan is het niet 'ondertekend' door de huisarts zelf. Gelukkig kreeg ik mijn recept toch mee. Waarschijnlijk omdat het niet al te giftig was.....hahahaha......
Ik hoop dat die koorts nu eindelijk eens zakt, want ik ben het thuis zitten meer dan zat!!!!!!!!!

afbeelding van internet

zondag 6 november 2011

Ik ben er ziek van......

....en ik doel niet op mijn snotterige en koortsige toestand van afgelopen week. Al heeft het er misschien wel een beetje mee te maken......

Zaterdag vond ik het tijd worden om weer eens met het echte leven te beginnen. Na ruim een week van hoesten, proesten en bankhangen dacht ik voldoende opgeknapt te zijn om een uitstapje te wagen. Toevallig was er een tweedehandsmarkt in de buurt. Samen met vriendin op de fiets er naar toe. Beetje zweterig en moe bij aankomst (conditie is 0,00 op dit moment), maar meteen bij de eerste tafel viel mijn oog op een prachtige lade met vakjes met een heel mooi bewerkt handgreepje eraan. Ik heb het minutenlang staan bewonderen. Ik vond sommige vakjes wel erg klein en wist niet goed waar ik hem in mijn huis kon plaatsen. Door mijn wattenhoofd en suisoren kon ik niet helder denken. Durfde niet om de prijs te vragen want ik dacht dat het mega-duur zou zijn. En dat zou een domper zijn, zo net na binnenkomst. Het zaaltje was niet groot dus ik besliste om eerst de andere tafels langs te gaan. Mijn vriendin en ik moesten trouwens nog vreselijk lachen om een vrouw die met de smoes 'het is klein hier hè' flink met haar ellebogen stond te werken. Tjonge, jonge wat een doordrammer was dat. Ze duwde echt iedereen opzij.

Bijna terug bij de eerste tafel wierp ik een blik op......uhh niks. DE LA STOND ER NIET MEER!!!!!!
Mennn.....wat baalde ik. Ik kon mezelf wel voor mijn kop slaan dat ik zo iets prachtigs door mijn vingers heb laten glippen. En nu nog steeds....ik ben er goed ziek van, want zo'n lade kom je maar 1 keer tegen......

Mijn 'koutje' bleek/blijkt ook hardnekkiger dan ik dacht, want de rest van de zaterdag heb ik weer op de bank gelegen. En toch wil ik maandag  aan het werk. Al ben ik een echte huismus, als het verplicht is word ik niet vrolijk van thuiszitten.

Vergeet ik bijna wat ik WEL gekocht heb zaterdag. Beetje een miskoop, maar ik laat het toch even zien. Een beschilderd bord met blauwe rand dat ik bij het andere bordje aan de schutting heb gehangen. Het wordt een beetje kitscherig in mijn tuin. Vandaag of morgen laat ik alles per ongeluk vallen denk ik......lol.........






dinsdag 1 november 2011

Die ouwetjes toch.......

....ze doen het nog goed. Soms sta je er versteld van dat je eigen jeugdiconen nog steeds meedraaien in de entertainment-wereld. Tijdens de 'roast' van Charlie Sheen hoorde ik William Shatner zeggen dat hij 80 jaar is. Mijn eerste reactie was: dat kan niet en ik ging meteen googelen. Toch wel dus, deze beste man is geboren in 1931. Begin jaren '70 was Star Trek één van mijn vaders favoriete programma's en ik keek mee. Dus voordat ik een tiener was kende ik Capt. Kirk al. In de jaren '90 zond één van de commerciële zenders dagelijks het docu-drama 'Rescue 911' uit. Gepresenteerd door niemand minder dan William Shatner. En op dit moment is meneer Shatner aan zijn volgende avontuur bezig. De sitcom 'Shit my dad says'. Ongelooflijk....80 jaar oud en wederom in een hitserie spelen.


En wat denk je van deze comédienne? Betty White. Zelfs in een chocoladereep-reclame is dit oudje onnavolgbaar goed en over een paar maanden wordt deze krasse dame 90 jaar......


Op IMBD staat een lijst van acteurs die 80 jaar of ouder zijn. Met veel bekende namen. Bijvoorbeeld Clint Eastwood, één van mijn favoriete acteurs. Prachtige kop heeft die man. Laatste film die ik van hem zag was 'Gran Torino', waar hij in schitterde, maar zijn medespelers helaas niet. Toch de moeite van het bekijken waard.


In de 'Linda' van deze maand een artikel over de grandes dames van Nederland. Ook niet de minsten......


Er is nog hoop voor de 'jonkies' ;-)

In de Linda stond trouwens ook een artikel over mensen met een stoma en dat vond ik weer interessant.
Ik ben helaas nog steeds aan het snotteren. Het is een fikse kaakholteontsteking en ik voel me goed beroerd. Maar dit blogje zat in mijn hoofd en het MOEST eruit. Nu kan ik weer rustig met mijn Linda in de bank duiken en verder lezen........

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...