donderdag 29 november 2012

Klein maar dapper.......

...zomaar een overblijfsel van mijn zomerviooltjes. Ik heb de plantjes, die in de vergiet stonden, maanden geleden al weggegooid, maar de potgrond zit er nog in. En dan krijg je wel eens van die onverwachte 'cadeautjes' zoals dit dapper bloeiende viooltje. Zal niet lang meer bloeien vrees ik. Er komt kouder weer aan en dat was vandaag al een beetje te voelen.....brrrrr.


In huis ben ik ook lekker aan het rommelen. Op kleine schaal weliswaar, maar de dingetjes die ik nu verander zijn straks heel makkelijk en snel te transformeren tot kersthoekjes ;-) Zoals de pas gekochte glaasjes die ik tijdelijk heb voorzien van gedroogde roosjes en mijn stolpje, dat alleen nog wat miniballetjes en misschien wat groen nodig heeft.........


Verder was het een week met een dieptepunt en een hoogtepunt. Afgelopen dinsdag slaagde mijn dochter voor haar rijexamen. In één keer gehaald en dat was een geweldige prestatie. Het is niet dat ze er niet klaar voor was hoor. Maar 2 dagen eerder had vriendje de verkering uitgemaakt en zat mijn meiske in een emotionele achtbaan. Ze was vreselijk verdrietig. Urenlang hebben we gepraat en gelukkig heeft ze zich goed kunnen focussen op haar examen. Eigenlijk heeft ze zich over het algemeen goed 'herpakt' al zullen de verdrietjes nog wel eens om de hoek komen kijken. Tijd heelt alle wonden.......

Om haar extra op te peppen zijn we woensdag, na mijn werk, lekker appeltaart gaan eten bij Hema. Het leven is zo slecht nog niet....


Ik ben nog steeds aan het uitvogelen hoe ik foto's 'kleiner' kan maken en daar bedoel ik niet mee dat ik ze bij wil snijden. Dat is wel gesneden koek voor mij. Het gaat om de bestandsformaten. Misschien moet ik mijn fototoestel anders instellen, maar dan krijg je geen scherpe foto's. Als iemand een goed en eenvoudig programmaatje weet, vertel het me alsjeblieft.

donderdag 22 november 2012

Gebabbel over gekabbel.

Oei oei, ben ik zomaar een week van de blogbodem verdwenen. Niet door gebrek aan inspiratie. Ik heb gewoon moeite om de juiste draai aan mijn onzin-verhaaltjes te geven. Kon de juiste toon niet te pakken krijgen en ben eigenlijk nog steeds aan het broeden. Het wordt dus gebabbel over mijn rustig voortkabbelende leventje. Niet meer en niet minder......

Afgelopen zondag, voor de verandering, een rommelmarkt bezocht. Ik bezoek deze regelmatig, want iedere maand wordt er in dit buurthuis een markt gehouden. Vaak ga ik even in mijn eentje, maar deze keer was ik samen met vriendin Benieta gegaan. Zij houdt heel erg van rommelmarkten en dat was te merken. We maakten maar liefst 3 rondjes en het was hartstikke leuk. We kochten er lustig op los. Hadden allebei een tas vol voor een habbekrats. Helaas heb ik in een impuls iets gekocht waarvan ik nu absoluut niet weet wat ik er mee aan moet. Daarom vraag ik raad aan jullie, mijn creatieve blogburen. Eerst de foto........


Bij de aankoop kreeg ik het krantenartikel erbij, maar ik weet echt niet wat ik met die grote joekels aan moet. Wie heeft er leuke ideetjes? Ik kocht ze 'voor de sier' maar ze zijn me echt een maatje te groot.Vooral nu de Kerstdagen er aan komen en ik mijn 'normale' spulletjes op moet ruimen om plaats te gaan maken voor de kerstdecoraties....zucht......

Dinsdagochtend maakte ik zoiets raars mee.....
Mijn man hoefde niet zo heel vroeg weg en was nog thuis toen ik beneden kwam. Hij vertrok, even later jongste zoon en weer wat later dochter. Ik had ineens een beetje eenzaam gevoel, vooral omdat er de laatste tijd bijna altijd iemand thuis is. Ik plaatste een berichtje op mijn FB over mijn alleen thuis-dagje en dat ik ff mijn draai moest vinden en liep naar boven. Vond het vreemd dat de slaapkamerdeur van oudste zoon nog dicht was en had de klink al vast toen ik een geluid hoorde. Ik schrok me te pletter. Oudste zoon was gewoon thuis en lag nog op bed. Was deze keer niet voor dag en dauw naar Delft vertrokken zoals de vorige dag. Ik was hem gewoon even vergeten. Heb later hartelijk moeten lachen om mijn domme aanname.

Ik moest meteen denken aan heel veel jaar geleden toen wij dochter waren vergeten op de parkeerplaats bij Bobbejaanland. Daar waren we uitgestapt, jassen uit de kofferbak gepakt en nietsvermoedend naar de ingang gelopen. Ineens merkte ik op dat ik Daphne nergens zag. Manlief zei: 'ze zal wel verder voor ons lopen', maar ik vertrouwde het niet en liep terug naar de auto. En ja hoor, daar zat ons blonde meiske helemaal overstuur en snikkend in de auto MET kinderslot. Wat voelde ik mij toen een ontaarde moeder.

En dan nu mijn kerstkriebels. Ik heb er last van. Nog nooit zo vroeg bezig geweest met Kerst. Zie overal hartstikke leuke foto's voorbij komen zoals deze op FB, gepost door Bric en Brocante......(en dan vooral het linkerplaatje)


 Ik ben gezellig gaan kringlopen en heb alvast een kleine verzameling glaasjes bij elkaar gesprokkeld.......


Is het al december??????  

Oh ja, weet iemand hoe je foto's 'verkleind' zodat ze niet zoveel ruimte innemen op blogger? Was even schrikken om te zien dat ik aan mijn limiet zat. Heb inmiddels ruimte bijgekocht dus kan weer even door. Maar met verkleinde foto's kan ik nog veeeeeeeeeel langer bloggen ;-)



Hellup!!!

Ben ik bezig met een blogje te brouwen, wil ik een foto uploaden, krijg ik dit te zien........

Oeps! U heeft geen opslagruimte meer. Momenteel gebruikt u 100% van uw quotum van 1 GB voor foto's.

Ik weet dat er een trucje is om dit te omzeilen en om zonder extra kosten extra opslagruimte te krijgen. Ik weet alleen niet meer hoe. Kan iemand mij helpen....pleaaaasssssseeeeeee.......

Inmiddels het 'trucje' teruggevonden op het oude blog van Pink Princess...

 http://pinkprincessdecorating.blogspot.nl/2011/08/one-happy-girl-d.html

Wie stuurt mij een uitnodiging voor Google+ ?????


We zijn weer 10 minuten verder en ik heb inmiddels ruimte bijgekocht. Dus mijn probleem is opgelost!!!

woensdag 14 november 2012

Het blad valt.......

Oh boom, wat ligt daar aan je voeten?
Het is je voormalige zomerjas
Verkleurd in de prachtigste schakeringen
Ligt het bladerjasje te verdorren in het gras


't Is duidelijk, ik ben niet goed in rijmen en dichten. Heb geen geduld om mooie volzinnen te bedenken. Het blijven hapklare brokjes, die blogjes van mij ;-)

Vandaag was het, na 2 sombere dagen, gelukkig weer zonnig. En dan moet ik er ff uit. Even een powerwalkje doen. Half uurtje maar hoor, want in je eentje lopen is niet zo leuk. Gisteren had ik mijn buuf als wandelmaatje. Is veel gezelliger en toen hebben we een iets grotere ronde gepakt. Vandaag had ik wel mijn cameraatje mee. Vanochtend zag ik zo'n mooi plaatje vanuit mijn slaapkamerraam en ik hoopte dat ik tijdens mijn wandeling ook nog mooie foto's kon maken. De onderwerpen waren prachtig, maar mijn foto's iets minder. Daarom alleen mijn uitzichtfoto van vanochtend......


Doordat de zon op de bladeren scheen leken deze bijna fluoriserend. In combinatie met de strakblauwe lucht was het gewoon adembenemend mooi. Ik heb er niet al te lang naar gekeken, want ik wilde naar de stad. Heb deze winter nog niet veel kleren gekocht. Kon alsmaar niks vinden. Ik ben van de tuniekjes en tegenwoordig zijn het korte bloesjes of jurkjes. Met een probleemzone vanaf mijn taille (buikje) tot aan mijn enkels (veel te dikke onderbenen voor lange laarzen) ging dat het niet worden. Maar vandaag.....yeah....heb ik maar liefst 3 aankopen gedaan. Eén bloesje is wel wat korter, maar met een jasje erover durf ik het net aan.


Zooooo blij. Ik ben ook al zo'n ramp met broeken dus dat stel ik nog even uit.

Ik ben echt goed bezig om ons land uit de crisis te helpen, want gisteren heb ik de W.ibra leeg gekocht. Deze keer vond ik WEL wat in de folder stond. De drie spreuken hangen nu op het kleinste kamertje. Is perfect als wc-lectuur....lol...... En de kersthangers kon ik gewoon niet laten liggen. Ach, het is allemaal niet zo duur bij W.ibra. Dubbel genieten, lekker veel spullen voor weinig geld......


zondag 11 november 2012

Zoooooo moe........

Hadden jullie er ook last van afgelopen week? Ik en een heleboel mensen in mijn directe omgeving wel. Zo'n overweldigende vermoeidheid dat ik me iedere avond (en soms ook 's middags) met een fleecedekentje op de bank nestelde en alleen als het echt moest even opstond. En dat werkte helaas ook door op mijn gemoedstoestand. Tjonge, wat was ik somber. Terwijl ik juist een heleboel leuke dingen gedaan heb deze week. Met een vriendin naar de markt, shoppen met dochter, lunchen met oudste zoon en ook nog eens uit eten met het hele gezin. Lekker spareribs.......mmmmmm.......zo gaar dat het vlees van de botjes viel.


Ik deed dat niet allemaal op 1 dag hoor....hihi....dan had je me helemaal bij elkaar kunnen vegen. Maar ondanks al die leuke bezigheden, was de neerslachtigheid alom aanwezig. Tot vandaag........

Vandaag lukte het me om die donkere wolk weg te jagen en dat kwam natuurlijk door het mooie weer. Het kostte me even wat moeite om op gang te komen, maar uiteindelijk trok ik mijn wandelschoenen aan en liep met een grote omweg naar mijn pa en ma. Onderweg kreeg ik steeds meer energie.....zonne-energie ;-) Toen ik weer thuis was, had ik zo'n goeie zin dat ik de keuken heb gepoetst. Was dus gewoon een 'werkweekend' voor mij. Heb na het eten ook nog van alles aangepakt en ik voel me nu heerlijk opgeruimd. Wat een beetje zon wel niet kan doen voor een mens. Ik hoop niet dat ik komende week weer een dipje krijg, want het was geen prettig gevoel...........

maandag 5 november 2012

Bedankje en een mooie songtekst

Ik wil eerst even beginnen met iedereen hartelijk te bedanken voor de lieve reacties en felicitaties voor het gouden huwelijksjubileum van mijn pa en ma. Ook namens het gouden paar, want zij lezen mijn blog ook....


Ondanks dat het een klein, bescheiden feestje was, vond ik toch dat er versierd moest worden. Het is niet niks om 50 jaar getrouwd te zijn. Dat mag de hele wereld weten ;-)


Inmiddels is manlief ook weer een jaartje ouder geworden, maar die houdt helemaal niet van feestjes. Ook niet van cadeautjes trouwens en daarom gaan we binnenkort gezellig met ons gezinnetje uit eten ter ere van zijn verjaardag.

En dan nu die mooie songtekst. Telkens als het liedje op mijn mp3 voorbij komt, ben ik geraakt door de prachtige woorden die een duidelijke boodschap overdragen zoals onder andere deze.......


Het nummer heet 'Every kinda people' en de schrijver ervan is ene meneer Andy Fraser. Waarschijnlijk zal deze naam bij niet veel mensen bekend zijn. Maar de uitvoerende artiest  hoop ik wel. Dit is de helaas veel te vroeg overleden Robert Palmer, die het nummer tot grote hoogte bracht. Dat is tenminste mijn lichtelijk bevooroordeelde mening, want ik was en ben nog steeds fan van zijn muziek. Ik hou enorm van die herkenbare, soulvolle stem en beluister nog regelmatig zijn songs op YouTube. Deze live-uitvoering van het nummer 'Every kinda people' komt uit 1978.


En dan nu de volledige tekst van het nummer. Zing gerust even mee of luister en geniet.
Bloedstollend mooi......

Said the fight to make ends meet
Keeps a man upon his feet
Holding down his job
Trying to show he can't be bought

Ooh, it takes every kind of people
To make what life's about, yeah
Every kind of people
To make the world go 'round

Someone's looking for a lead
In his duty to a King or creed
Protecting what he feels is right
Fights against wrong with his life

There's no profit in deceit
Honest men know that
Revenge do not taste sweet
Whether yellow, black or white
Each and every man's the same inside

It takes every kind of people
To make what life's about, yeah
Every kind of people
To make the world go 'round

You know that love's the only goal
That could bring a peace to any soul
Hey, and every man's the same
He wants the sunshine in his name

Ooh, it takes every kind of people...

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...