Ik pieker nog even verder....

De zon schijnt, de weersvooruitzichten zijn beter dan ze in weken zijn geweest, maar echt voluit genieten lukt nog ff niet. Ik pieker teveel en blijf last houden van pijnlijke spieren en gewrichten. Mijn rug lijkt volledig ingestort dus mijn dinsdagwandeling (1 uur stevig doorstappen, gezellig met een vriendin) heb ik afgezegd. Op het werk wil ik het nog even volhouden tot alle collega's weer terug zijn van vakantie en voor de huisarts heb ik pas vrijdag tijd......zucht......

Mijn hoofd loopt over en dat heeft gedeeltelijk te maken met de vervolgopleiding van dochterlief. Zij wil een opleiding in Rotterdam gaan volgen waar ze wiskunde voor nodig heeft. En dat had ze nou net niet in haar profiel  zitten. Daar is wel een oplossing voor en dat is dat zij donderdag, vrijdag en maandag aanstaande helemaal naar Hoofddorp (treinreis van zo'n 2 uur) moet om een 2-daagse cursus te volgen met daaropvolgend maandag een wiskundetoets. Ze had een back-up-plan voor een opleiding in Tilburg, maar er zit een 'houdbaarheidsdatum' aan haar lotingsbewijs. Ik krijg er de zenuwen van, want wat als het éne niet lukt, kan ze dan nog op de andere opleiding terecht?
Tot overmaat van ramp is het contract van de supermarkt waar zij als vakantiekracht aangenomen was niet omgezet in een weekendhulp-contract en zit ze nu zonder baantje. Lijkt een beetje op uitbuiting, want als vakantiewerker verdien je 10x niks en de vaste medewerkers komen nu allemaal weer terug dus ze hebben niemand meer nodig. 't Is een dubbel gevoel, want de sfeer bij deze supermarkt (nee, geen namen) was helemaal niet prettig. Soms 4 uur kassa zonder enige pauze. Maar ja, aan de andere kant....er kwam een beetje geld binnen. Hopelijk vind ze snel iets anders, maar van supermarkten heeft ze haar buik vol. Dan weet je het wel......

Vanochtend even bij een zieke collega langs geweest. Zij was vandaag voor een chemo-behandeling in het ziekenhuis. Dat zet mijn probleempjes weer in het juiste perspectief, want zij weet heel zeker dat ze zich de komende dagen heel ziek gaat voelen. Ik heb op haar verzoek een paar foto's gemaakt en we hebben gezellig gekletst ter afleiding. Ik had een boekje voor haar meegenomen met mooie 'spreuken'. Ik ben heel slecht in woordelijk onthouden maar 1 ging ongeveer zo: Als je het gevoel hebt in de regen te staan, is er altijd wel iemand met een paraplu in de buurt.

Nu ga ik ff in de zon. Nog even een stukje van mijn huis wat ik wat ik wel aardig gestyled vind (Als tegenhanger van het gezeur over mijn dienblad....hihihi) en dan toch mooie momentjes pakken. Boekje, lunch, tuin.......en nu geen geklaag en gezeur meer ;D

Oh ja, voor ik het vergeet. Mijn zomerdeken is af en hij is al in gebruik. Heerlijk!!!! Als mijn dekbed te warm is, pak ik mijn luchtige ZOMERDEKEN en droom lekker verder.........
Dat ie niet kleurt bij de rest van mijn slaapkamer zal mij een worst wezen. 't Was tenslotte maar een probeersel. Eentje die goed is uitgevallen.