Op het monument staat haar naam: Maria de Graaf |
Rietje was het oudste kind van mijn opa en oma de Graaf uit Hoeven. Omgekomen op de verjaardag van haar zus Nolda. Mijn oma was op dat moment in verwachting van haar jongste kind. Wat ik vroeger heel normaal vond en wat ik nu schrijnend vind is dat er altijd 2 gezinsfoto's op de schouw in de woonkeuken van mijn grootouders hebben gestaan. Beiden met 7 kinderen, maar tussen die 2 foto's in ligt een wereld van verdriet.
Mijn moeder, geboren in 1941, heeft haar grote zus eigenlijk niet gekend. De familieverhalen en foto's hebben 'tante' Rietje doen voortleven. Zelfs bij mij en mijn nichtjes en neefjes. En vandaag heb ik een klein stukje van haar verhaal verteld.
Ik wil nog meer verhalen vertellen en ga zo snel mogelijk de foto's bij mijn ouders ophalen en digitaliseren.
Hier ben ik even stil van Marion. Maar jouw tante Rietje is niet vergeten! Fijne zondag nog gewenst, groetjes Anja
BeantwoordenVerwijderenPfffff wat erg...maar leuk dat je haar zo herinnert...fijne dag verder....liefs Ria....xxx...
BeantwoordenVerwijderenja wat kan je daar op zegen die oorlog heeft veel verdriet gebracht bij de ene een tante of kind ,oom ,opa ,oma een vader ,moeder zus ,broer ,het is allemaal even erg daar mag je wel even bij stil staan veel liefs rommy
BeantwoordenVerwijderenWat een mooie blog over zo'n verdrietig onderwerp als WOII, maar ook nu blijft het goed om er bij stil te blijven staan toch?! Groetjes, Colin
BeantwoordenVerwijderenWat een vreselijk verdriet brengt een oorlog met zich mee, maar wat fijn dat jij de herinnering aan tante Riet levendig houdt door deze post speciaal over haar.
BeantwoordenVerwijderenLieve groet, Mea
En ook vandaag wordt dankzij jou je tante rietje niet vergeten. Niet voor te stellen hoe dat verdriet geweest moet zijn...
BeantwoordenVerwijderenNatasja
Fijn om die herinnering te delen, ook al is het al zo lang geleden, het blijft erbij horen vind ik altijd.
BeantwoordenVerwijderenGroetjes, eefie