Voelt als....ehh.....spijbelen.

Ik heb vandaag een beetje last van schuldgevoelens. Het is een prachtige dag en ik wil er graag van genieten, maar dat lukt niet erg. Waarom niet? Nou eh.....eigenlijk is dit een werkdag maar ik zit ziek thuis. En juist vandaag, op deze schitterende dag, voel ik mij stukken beter.

Het begon eigenlijk maandag al, op het werk. Er kwam een knallende hoofdpijn op zetten en ik dacht nog dat ik te weinig gedronken had die dag en dat het wel weg zou trekken. Niet dus. 's Avonds kon ik niks meer van de splijtende pijn in mijn bovenkamer. Zelfs de computer kon me niet boeien, want het beeldscherm was iets te fel voor mijn overgevoelige oogjes. (Slakkenblog stond in concept) Helaas werkten de migraine-medicijnen ook al niet. Werd een nacht van half-waak, half-slaap. Dinsdag nog steeds hoofdpijn. Nu ben ik nogal een no-nonsense type dus ik ging gewoon door met wat ik van plan was. 's Ochtends een stuk lopen en warempel, de buitenlucht had een gunstig effect op mijn bonzend hoofd. 's Middags op verjaardagsvisite en daar kwam het gedreun helaas weer vrolijk opzetten. Die avond heb ik op pure wilskracht mijn strijk weggewerkt, want het ging niet goed. Tranende ogen, oorpijn, een kaak die aanvoelde of ik er een dreun tegen aan gekregen had en zooo duizelig dat ik blij was dat mijn strijk klaar was en ik naar bed kon. Was een rare nacht met koortsige nachtmerries en de volgende ochtend was ik doodmoe. Mijn neus helemaal verstopt en nog steeds het gevoel alsof ik in de boksring had gestaan. Ping....er ging een lichtje branden....kaakholteonsteking. Had ik jaren terug regelmatig last van en nu herkende ik het.

En tja, ik moest eigenlijk werken woensdag. Dat ging hem niet worden dus ziek gemeld. Heel de dag gehangen. Af en toe eventjes in de tuin geprobeerd, maar dat was geen goed plan. Duizelig en moe een dagje op de bank doorgebracht. Zonder schuldgevoelens want ik voelde me echt ziek.

En toen kwam vandaag. Na een heerlijke nachtrust en lekker uitslapen voel ik me stukken beter. Duizeligheid is verdwenen en de moeheid grotendeels ook bleek in de loop van de ochtend. Daar voor in de plaats is het grote schuldgevoel gekomen, omdat het volgens mijn rooster een werkdag is. Ik ben wel snotterig verkouden en mijn keel  voelt niet helemaal super, maar dat is normaal gezien geen reden om thuis te blijven. Beter melden moeten wij vòòr 9 uur doen en toen kwam ik net uit mijn bed gerold. Was het alvast maar mijn vrije vrijdag. Dan durf ik eindelijk te gaan genieten van deze schitterende nazomer..........

afbeelding van het www