Oranje boven.....

Heerlijk, zonnig weer, effe op stap en lekker eten......Koninginnedag 2011 was voor mij zeer relaxed.
Rustig aan-ochtend gehouden, wasje gedraaid (houdt nooit op). Met vriendin tijd afgesproken hoelaat we naar de Vrijmarkt zouden gaan. Zij opperde om maar iets in de stad te eten. Dan konden we eerder weg. Vond ik een strak plan!! Onze mannen zijn niet zo van de rommelmarkten dus bleven thuis.
Eén van haar dochters en mijn dochter wilden ook wel mee. Konden niet zo vroeg, dus die kwamen wat later.

Maar goed ook, want ik denk dat de Vrijmarkt niet echt aan deze 2 meiskes besteed is. Ik vond het weer leuk om te snuffelen. Heb een paar leuke dingen gezien. Met veel wilskracht heb ik me in weten te houden. Ik heb maar 1 ding gekocht. Zo'n grijs gespikkelde melkkoker (is dat het??), die natuurlijk heel goed bij mijn schuimspaan past. Wie weet, ga ik dit wel verzamelen. Staat ie niet enig op mijn nieuwe sidetable.

Bij de plaatselijke bakker kochten we wat te snacken, ik een overheerlijk saucijzenbroodje en mijn vriendin een pizzabroodje.
We moesten nog heel hard lachen. Toen mijn vriendin aan kwam fietsen om mij op te halen, complimenteerde ik haar met haar leuke jasje. Ze zei dat ze het al jaaaaaaaren had en blij was dat ze het bewaard had. Wat denk je wat wij bij één van de kraampjes met tweedehands spullen tegenkwamen....juist, precies zo'n jasje. Zoooooo jammer dat ik geen fototoestel bij had. Was een onbetaalbaar kiekje geworden. En zij zag de humor er ook wel van in!!!

Na onze rommelmarktroute gingen we richting terras. Even de meiden gebeld hoever ze waren en die bleken al onderweg. Het was mega-mega-druk. Overal stonden fietsen. We moesten goed zoeken om een plekje voor onze vehicles te vinden.
We hadden gelukkig wel heel snel een leeg tafeltje gevonden. Meteen de meiden ge-smst waar we zaten en vooral genoten en mensen gekeken. Tot 3 keer toe kwamen er mensen vragen of die stoelen vrij waren, dus wij zaten met smacht op onze dochters te wachten. Staat zo raar als je zegt dat ze bezet zijn en er komt niemand. Duurde gelukkig niet lang.
Nu hebben mijn vriendin en ik nogal eens een maffe bui. En die meiden schamen zich daar natuurlijk voor. En dan komen wij niet meer bij van het lachen. Dolle pret.
Het was goed toeven op het terrasje, maar we wilden nog een beetje 'stadten'. De moeders en dochters splitsten zich weer op. Die jonge meiden houden toch van andere winkels dan wij.

Na het shoppen, ter afsluiting, nog een terrasje opgezocht aan de rustige kant van het Oranje-gedruis. Hadden we dat maar niet gedaan, want we zakten allebei in en wilden daarna snel naar huis. Maakte niet uit, want onze dag kon al niet meer stuk. Alleen zo vervelend dat onze fietsen ingebouwd waren. We hadden veel mazzel dat de auto die er naast stond juist wegreed. Anders hadden we nog heel wat capriolen uit moeten halen om bij onze fietsen te komen.

Eenmaal thuis kon ik de laatste zonnestralen in mijn tuin nog even meepikken (tuin op het oosten, dus rond half 6 geen zon meer). Manlief zou voor het eten zorgen. Hij maakte spaghetti carbonara en dat is 1 van mijn lievelingsgerechten. Smakelijke afsluiting van een heerlijk dagje.
Vanavond 'business as usual' wat waarschijnlijk betekent dat de strijkplank nog tevoorschijn komt.
Op de kalender zet ik een zonnetje, want het was een TOPDAG.

Stapelen....zucht

Er zijn zo van die stapels die je liever niet tegenkomt. Maar in een puberhuishouden is er geen ontkomen aan. Want pubers hebben de onhebbelijke gewoonte om de inhoud van hun kledingkast te stapelen. Maar dan niet IN de kledingkast.....nee.......liever ergens daar BUITEN.

Dit is een stoel!!!

Op de stoel: jeans, sweater, 2 overhemden, vest, jogging, trainingsjack, bermuda.

Dit is een bankje.

Op het bankje (of in het bankje, 't is maar hoe je het bekijkt): 2 joggings, legging, 3 vesten, sportbroekje, stapeltje schone kleren (tja), skinny, singlet, t-shirt, tuniekje. Inclusief 3 sierkussentjes. Past overduidelijk meer op dan op een stoel.

Ze weten donders goed dat kleren op de stoel of in het bankje niet vanzelf weer schoon worden. Daar moeten ze wel wat voor doen. Helaas voor mij wordt de stapel vaak naar de wasmand getransporteerd als deze net leeg is. Denk ik klaar te zijn en hopla....daar is weer een volle wasmand (zie Magische wasmand)

Ach ja...het hoort erbij. En het heeft wel iets therapeutisch als deze rommelige stapels een dag later fris gewassen en keurig opgevouwen in de kast worden opgeborgen. Maar ik ben wel blij dat de kamer van oudste zoon te klein is voor dit soort wasbergen....scheelt een stapel.

Kleine bekentenis...ze hebben het van geen vreemde. Mijn stapel bestaat voor het grootste deel uit broeken, want ik wissel graag mijn 'stugge' jeans of kreukende linnen broek af met een comfortabele jogging ;-)

...met bovenop een zomerjurkje....kan eigenlijk wel in de was. Ik heb nu weer lange mouwen aan.

Meer stapelen op vrijdag vind je bij Irma's 'Allemaal kleurtjes'

HUISHOUDELIJKE MEDEDELING:
Krijg beeldscherm van desktop niet meer aan de praat, oude laptop geeft geen teken van leven meer. Moet vanmiddag en vanavond werken. Zit nu (illegaal) op de mini-laptop van jongste zoon. Had gelukkig gisteren mijn stapelblogje al voorbereid dus hoefde alleen 'bericht publiceren' aan te klikken. Maar ik zal niet in de gelegenheid zijn om vandaag bij iedereen langs te gaan. Ik hoop dat manlief vanavond een nieuw beeldscherm gaat kopen.......tot vanavond allemaal.
FIJNE STAPELDAG!!!!

Groene foto's





Dat is de titel van het blogje dat ik speciaal voor het BibliotheekVANnU-blog heb geschreven. En ja...daar werk ik dus, bij bibliotheek VANnU. Al heeeeeeel erg lang. Als snotneusje begonnen op 1 december 1981, 1 maand voor mijn 18e verjaardag. Ik ben er als het ware opgegroeid en door de jaren heen is het werk zo veranderd dat het lijkt of ik aan mijn 5e baantje bezig ben. Never a dull moment!!!

Terug naar het blogje. Vorig jaar is onze bieb begonnen met een informele, informatieve blog voor o.a. onze leden (natuurlijk ook voor andere geïnteresseerden). Een aantal collega's werden benaderd om voor deze blog te  gaan schrijven, waaronder ook ik. Ik heb toen de boot afgehouden. Zag het niet zo zitten om 'verplicht' te bloggen. Dacht dat ik ook niks biebgerelateerds te vertellen had.
Tot vorige week......

Toen werd ik weer gevraagd door onze projectmanager digitale media. Zij las soms mijn blogjes op Hyves en op dit blog en zei dat ik dat best zou kunnen. Na wat over en weer gepraat over wat precies de bedoeling was, zei ik dat ik het een keer zou proberen. Met de waarschuwing dat mijn blogs nooit meer zullen zijn dan 'hapklare brokjes' en ik niet kon garanderen dat ik regelmatig met een verhaaltje op de proppen zou komen. Was allemaal goed....

Gelukkig had ik een onderwerp om mijn werkgerelateerde vaardigheden (ahum) op uit te proberen. Mijn digitale camera is kapot en in mijn zoektocht naar informatie kwam ik bij mijn eigenste bieb terecht. Blogvoer dus. Ik schreef, mailde het naar haar en zij plaatste het...........
En ik moet eerlijk bekennen dat ik best wel een beetje trots ben dat mijn blogje geplaatst is.

Een eerder blogje van Hyves, over mijn vreselijke kerstboom  is ook op het VANnU-blog verschenen (klik), maar 'Groene foto's' is speciaal voor dit blog geschreven en dat is toch net effe anders.......

't Was de laatste......

In mijn vorige blogje (klik) had ik het over die keigave sidetable voor in de tuin die ik in de Xenos-folder had gezien. Waar ik al weken zin in had en die ik aan iedereen liet zien die op visite kwam. Tot mijn grote schrik kregen we vandaag de nieuwe folder al binnen met aanbiedingen die vanaf 25 april (vandaag dus) ingingen. Oh, wat baalde ik hiervan.
Maar omdat ik eigenlijk nooit weet of Xenos aanbiedingen heeft, gewoon het vaste assortiment in de folder zet of bepaalde artikelen tijdelijk verkoopt, wilde ik toch een gokje wagen.

Samen met mijn ma fietste ik richting centrum, in de veronderstelling dat de winkels open waren. We hadden met mijn pa afgesproken dat, als de sidetable nog op voorraad was, hij met de auto achterop zou komen.
Wat denk je...alles was gesloten. Ik was op het verkeerde been gezet, omdat ik bij een paar winkels had gezien dat ze 2e paasdag open waren. Maar dat waren toevallig WOONwinkels, die net als bouwmarkten en woonboulevards open mogen zijn.

Nu stond er op de voorkant van de nieuwe Xenos-folder dat er bij ons op de woonboulevard een nieuw filiaal was geopend. PING.......WOONboulevard. Zou het dan toch.......
Telefoonnummer van dit nieuwe filiaal opgezocht en voor de zekerheid gebeld. Twee tevergeefse ritjes op 1 dag was iets teveel geweest. Maar gelukkig...ze waren open.

Samen met mijn pa richting woonboulevard. Druk, druk, druk. Gelukkig hadden we snel een parkeerplaatsje gevonden, vlakbij de ingang van Xenos. Vol spanning betrad ik de winkel........zou er per ongeluk nog eentje over zijn??? Neeheeheeeee.....geen sidetable te zien. De moed zakte me in de schoenen. Toch maar even gevraagd aan 1 van de medewerksters en.......ja hoor.....er stond er nog 1 vooraan bij de kassa.
En weet je waar die geweldige sidetable nu staat...............

bij mij in de tuin!!!!!

Mijn dag kan niet meer stuk, zo blij ben ik met mijn nieuwe aanwinst. Paar mooi bloeiers er op en dan is hij 'af'.

Lekker vrij met Pasen??!!

Jahaaaaa....ikke wel, maar manlief niet. Hij had vandaag een late dienst. En oudste zoon moest vanavond ook werken. Die werkt allebei de Paasdagen. Vandaar dat ons gezamenlijk familie-maal een brunch was op deze Eerste Paasdag. Lekker in de tuin, al gaf dat nogal wat werk. De tuintafel blijft stoffig nu het zo droog is. Het wordt tijd voor een sproeibeurt of....een mals regenbuitje in de nachtelijke uurtjes ;-)

Het was geen lange zit, maar wel heel gezellig met zijn vijfjes aan de Paasmaaltijd. Jammer genoeg geen eitjes op...gewoon vergeten. Kort na het paasmaal begon voor mij de tweede schranspartij. Ik ging op verjaardagsvisite want de tweelingdochters van mijn vriendin vierden hun verjaardag. En daar werden allerlei lekker hapjes geserveerd dus....ik heb weer genoeg gesnoept voor de komende dagen. Ik gooi er maar een balansdagje tussendoor.....

Ondertussen geniet ik zo van mijn tuin. Er zwermen allerlei ideetjes in mijn hoofd. Eerst heb ik een lelijke puist verwijderd. Alhoewel...niet verwijderd maar gecamoufleerd. Op de linkerfoto de plek waar eerst die afschuwelijke kruiwagen stond en waar ik graag dat mooie tafeltje met laatjes uit de Xenosfolder zou willen. En op de rechterfoto de nieuwe stalling voor de kruiwagen. Tja, je moet wat als het schuurtje te klein is en de tuin niet zo groot.

Nu wat overzichtsfoto's van ons tuintje. 't Is nog niet supergeweldig, maar ik heb de tijd.......

schaduwkant



de viooltjes groeien goed

Mijn mega-grote hibiscus....tja, dat snoeien hè.....

Geen dicentra meer te zien...helaas vertrapt met de schutting plaatsen...

Leuk hoekje met 2 soorten heuchera, akelei en judaspenning....

Komt ook wel goed hier........

 
Dat was het dan...de mini-tour door mijn tuin.
Iedereen nog hele fijne paasdagen gewenst!!!!!!!!

Vergeet ik bijna mijn geweldige paasverrassing. Ik durf het bijna niet te zeggen, maar ik heb voor de tweede keer deze maand een give-away gewonnen. Deze keer van Bella Bosso. Heel erg bedankt Colinda en Jeroen!!!. Het lijkt mijn verjaardag wel (en die is pas weer volgend jaar januari)





 

Stapelen in de tuin

Ik heb weinig stapel-inspiratie. Daarom een alternatief. Ik hak en plak mijn tuinkastfoto's tot een stapel. Met een kleine onthulling dat ik lang niet alles op orde heb.........

Plank 1, 2 en 3 zien er al gezellig uit, maar ja, plank 4.........ik moet ergens mijn troep laten...........
Hopelijk komt de hosta snel op. Dan zie je er niks meer van ;-)

Meer stapels vind je op de blog van Irma 'Allemaal kleurtjes'

...je ziet er niks meer van

Jippiejajee....de schutting is klaar en het uitzicht is vele malen beter..... (zie laatste foto van mijn vorige blog)

 Ik verwonder mij er wel over dat die 2 laatste panelen lichter zijn dan de rest van de schutting, maar dat kleurt wel bij. Mijn manneke heeft goed zijn best gedaan en mijn pa heeft ook nog meegeholpen.

Zelfs de ceanothus (Amerikaanse sering) is niet gesneuveld en als ik die éne stam wegzaag, kan ie volgens mij nog jaren mee.

Ik heb hem helaas bijna kaal gesnoeid, want ik was in de veronderstelling dat het een giga-obstakel was en dat manlief hem weg zou halen. Overal waar ik takken in kwijt kon, heb ik ceanothus-takken gezet. Mijn pasgekochte weckpotten kwamen dus goed van pas. Ik hoop dat er kleur in komt, maar weet niet zeker of je deze takken 'op vaas' kunt zetten. We wachten af.........

We hebben nog best wat hout over, omdat we van het laatste paneel maar een deel hebben gebruikt. Dit is inmiddels uit elkaar gehaald en nu dacht ik: daar kunnen we best creatief mee aan de slag, want ik heb een hoop spulletjes gekocht die allemaal een plekje in de tuin moeten krijgen. Ik weet alleen niet wat te maken. Heeft iemand een leuk idee???? Niet al te moeilijk. Het enige wat ik op dit moment verzonnen krijg is om op 1 van de planken wat haken te maken. Een soort kapstokachtig iets......weinig inspirerend..... 

Kopen per kilo.....

Ohh...ik ben zo erg aan het doorslaan. Na de rommelmarkt-aankopen van afgelopen zondag, heb ik het voorzien op serviesgoed. Dus vandaag ging ik weer op pad. Op mijn fietske, want het is zooooo lekker buiten. Nu hebben wij  hier in mijn geboortestadje maar liefst 3 verschillende kringlopers . Een nette geordende waar alles op kleur staat. Met afgesloten vitrinekasten voor het kostbaardere spul. Dat is waar ik mijn 'terrine' heb gekocht. Blijkt achteraf gewoon een dekschaal te zijn, maar who cares.....
Een kringloop waar het wat stoffiger zoeken is, maar waar nog wel één en ander op schappen staat. En last but not least een Kringloop-koopjeshal. Een stoffige loods met grote kartonnen dozen die gevuld zijn met.....uhhh troep. Je moet uitkijken om niet in de glasscherven te graaien, want er zitten nog wel eens kapotte dingen in die dozen. Ik moest even iets overwinnen, maar na een paar dozen was ik goed aan het graaien en mijn mandje werd behoorlijk zwaar. Ik was bang dat ik niet genoeg cash bij zou hebben en pinnen is er niet bij in deze koopjeshal. Wat blijkt......het gaat per kilo en voor alle spullen bij elkaar op de bovenste foto heb ik 4,50 euro betaald. Is dat een koopje?? Ik weet het niet. Wat ik wel weet is dat ik helemaal blij wordt van mijn 'nieuwe' oude spulletjes.

Op de schalen staan mooie afbeeldingen van tuinplanten. 1 schaal is gebarsten (en gelijmd), dat geeft hem karakter. De kop en schotels vond ik gewoon leuk. Fris van kleur en ik vond er 4. Over het schilderijtje heb ik nog mijn twijfels. Misschien verdwijnt dat in de container. De 4 losse schoteltjes worden ontsmet en komen in het keukenkastje om gebruikt te worden. Altijd makkelijk als ik 's avonds een snack of eierkoek wil. Blijven de grote borden in de kast.

Ondertussen wordt er in onze tuin druk gewerkt. Vandaag zijn de nieuwe schuttingpanelen geleverd en manlief is de oude schutting aan het slopen. Ik ben me een hoedje geschrokken, want het is bij onze buren nogal een zootje. Gewoon te erg voor woorden. De enigen in heel de buurt die een puinhooptuin hebben. Gelukkig hebben de buren aan de andere kant hun zaakjes wel op orde. Het bewijs van de zooi......

De kruiwagen staat aan onze kant, de rest....tja.....



Weer een rommelmarkt.....

Twee weken terug een rommelmarkt bezocht en vandaag weer even met een vriendin naar een rommelmarkt geweest. Lekker op de fiets erheen en op de terugweg een terrasje gepakt.

Ik ben echt aan het snuffelen om wat leuke spulletjes voor in mijn tuin te vinden. Ik weet alleen nog niet welke stijl, dus 't is weer een allegaartje. Zie ik een lief, klein wit theepotje......koop ik.....Kom ik 2 tafels verder een schattig, kleurrijk theepotje tegen....kon ik ook niet laten staan. Ach ja...ik heb een vriendin die theepotten spaart, dus als ik er geen plekje voor weet dan schuif ik ze mooi door naar haar.

O, wat is mijn tafel vies. maar de buurtjes zijn de tuin aan het bestraten en er worden nogal wat stenen verzaagd. Pas als ze klaar zijn, zeem ik mijn tafel af hoor!!

Ik heb ook nog een schuimspaan gekocht en die hangt nu (tijdelijk) aan mijn rekje. En.....daar kan nog veel meer bij. Ik denk dat ik een nieuwe hobby heb......rommelmarkten bezoeken.

Ademloos stapelen

Deze vrijdag stapel ik met ingehouden adem.

Waarom??

Ik stapel met iets heel kostbaars. Nou.....waarschijnlijk niet zo heel kostbaar, maar wel iets heel dierbaars. Iets wat voor mij van onschatbare waarde is!!!!!!

Het is het speelgoed-theeserviesje dat van tante Rietje is geweest. Meer over tante Rietje vind je hier en hier.

Omdat ik naar haar vernoemd ben, heb ik haar serviesje geërfd.

En met dit serviesje doe ik deze week mee met Stapelen op Vrijdag............geniet mee, maareh....adem inhouden, niet tegen de pc stoten en toch zeker niet met je vinger het beeldscherm aanraken....voorzichtig!!!!

Na deze gewaagde actie heb ik het serviesje weer veilig opgeborgen op de plek waar het al jaren staat.....in mijn theekastje.

Meer Stapelen op vrijdag vind je op de blog van Irma 'Allemaal Kleurtjes'

In de tuin....bij ons in de tuin....

Een paar blogjes geleden had ik het over onze plannen om een nieuwe schutting te plaatsen, maar dat we nog geen materiaal hadden gekocht. EN DAT IS NU WEL GEBEURD!!! Gisteren heeft manlief houten schermen en palen besteld en dinsdag aanstaande wordt het geleverd. Het feest kan dus beginnen!!!

Onze tuin is jaren een ondergeschoven kindje geweest. Nadat we in 2002 uitgebouwd hadden, waren er allerlei omstandigheden waardoor de tuin aanpakken op de achtergrond verdween. Nou ja, achtergrond......ik maakte wel plannen hoor. Hoeveel ontwerpen ik door de jaren heen wel niet gemaakt heb...niet te tellen. Maar beslissingen nemen was er niet bij. Uiteindelijk heb ik alle wilde plannen laten varen en hebben we vorige zomer de basis verbeterd. Borders bleven op hun plek en de bestrating (voorheen stoeptegels in verschillende formaten, klinkers en...ehh.....worteldoek) werd vernieuwd. Dat was een hele vooruitgang.

Omdat de schutting aan de kant van mijn 'grote' border eveneens aan vervanging toe was, moest ik even geduld hebben met de beplanting. Eigenlijk een geluk bij een ongeluk, want ik vond afgelopen winter op zolder een plattegrondje met een tuinbeplantingsplan uit 1995. Destijds heb ik dat ook gedeeltelijk uitgevoerd en aangevuld met eigen uitprobeersels. Er staan een hoop planten op die ik zeker en vast weer terug wil in mijn tuintje. Rode ganzerik, monarda, ajuga reptans (zenegroen). De aparte combinatie van liriope met gele rudbeckia. Lieflijke zonneroosjes en coreopsis....ach...de namen komen allemaal weer terug.

't Is niet dat mijn tuin nu leeg is...wat bloeit mag blijven en vorig jaar heb ik nieuwe kogeldistels, veronica, lavatera en een vlinderstruik in de prachtige kleur Pink Delight gekocht. Nu alles nog tot een mooi samenhangend geheel zien te krijgen, want ook al ken ik mijn plantjes, groene vingers heb ik nog steeds niet...... 

Prunus, judaspenning, vergeet-mij-nietjes, viooltjes en blauwe druifjes

 Nog even een vraagje.....zijn jullie ook je volgers kwijt?? Geen fotootje van volgers meer te zien. Ik kan ook niet meer aanmelden om een blog te volgen. Vreselijk irritant. Ik hoop dat het een blogger-probleem is en dat het niet aan mij ligt........

Müller techniek overleefd....

Oef...ik heb het overleefd. Wat was ik zenuwachtig voor het laten verwijderen van die spatader. Zo erg dat ik de verkeerde tijd in mijn hoofd had. Afspraak was al om half 2 ipv 2 uur. Gelukkig was manlief wel bij de tijd en het scheelde voor mij natuurlijk weer een half uur bibberaties. Hij moest mee, want er was gezegd dat ik niet zelf naar huis mocht rijden.

De verpleegster die de voorbereidingen trof probeerde me zoveel mogelijk gerust te stellen. Ze liep de procedure met me door en vertelde dat eigenlijk alleen de verdoving vervelend was. En daarin had ze gelijk. Wat een gemene prikjes. De arts bleef prikken, het leken er wel honderd. Is wel nodig natuurlijk. Ik laat zoiets echt niet zonder verdoving doen. Er was ook een co-assistent aanwezig (een hele leuke) dus mijn uitzicht was niet verkeerd en gaf voldoende afleiding....hihihi.
De miniscule sneetjes heb ik niet gevoeld en ik heb absoluut niet gekeken hoe de ader eruit gepulkt werd. Daar kan ik gewoon niet tegen en dat weet ik van mezelf.

Pas nadat het drukverband erom zat ben ik gaan zitten. Over dat verband kwam een elegante witte pantykous en als 'cherry on the cake' een modieuze steunkous. Dat alles moet 1 week blijven zitten en mag niet nat worden dus douchen is uit den boze. En ik kan potverdrie mijn rechtervoet niet eens wassen....grrrrr.
Volgende week dinsdag moet ik op controle en die dag mag ik ook het verband er af halen en douchen. Ze willen in het ziekenhuis alleen frisgewassen mensen zien natuurlijk.....

Eenmaal thuis lag daar een vrolijke envelop. Het wensvogeltje van Sil van de blog Met Hart en Ziel was aan komen vliegen. Met een wens van Sil. Dankjewel Sil........hij is snoezig!!!
Was een pleister op de (zelfgekozen) wonde.........

Ik wil meteen iedereen bedanken voor de sterkte en succes-wensen en geruststellende woorden. Heeft me goed gedaan ook al blijf ik een zenuwmiep..........

Tja....de leeftijd hè....

Ohh mensen, ik ben zo zenuwachtig. Ik laat morgen een spatader verwijderen. 
Is dat wel nodig dan???
Ja, dat is nodig. Buiten het feit dat ik er last van heb, is het ook een afzichtelijke, bobbelachtige, kronkelige streep op mijn been. En daar wil ik van af, want het lange broeken-weer is bijna voorbij!!! Maar als ik aan morgen denk, breekt het zweet me uit.

Ik ben zo'n schijterd met dit soort dingen. Ik baal er ook van dat ik een week niet mag douchen. De spatader wordt namelijk verwijderd middels de Muller techniek. Dat houdt in dat via een aantal miniscule sneetjes de spatader eruit gepulkt wordt. Na de behandeling krijg ik een drukverband EN DAT MAG NIET NAT WORDEN.

Had ik dit maar gebruikt, dan was het misschien nooit zover gekomen....

Kan iemand mij geruststellen?? Heeft iemand hetzelfde laten doen? Of ken je iemand die het heeft laten doen?

Eventuele griezelverhalen pas morgenavond vertellen. Anders slaap ik niet vannacht.
Wordt vervolgd............

ONTHULLING

Op vrijdag 1 april, en dit is geen grap, won ik de give-away van de blog van Michelle, 'Sweet Brocante'. Geweldig spannend vond ik het. Afgelopen donderdag kwam ik thuis van mijn werk en stond daar ineens een pakket.....opengescheurd en wel. Wat bleek....oudste zoon was die dag thuis en had het pakket aangenomen. Inmiddels 19 jaar oud, dan zou je toch denken.....maar hij kon zijn nieuwsgierigheid niet bedwingen en had de buitenste doos opengemaakt. (Zal ik ook eens doen als er een pakketje voor hem komt....gnagna......dan wrijf ik deze overtreding van brief/pakketgeheim onder zijn neus) Gelukkig zaten er geen genante dingen in zoals sexspeeltjes of pikante lingerie....hahaha....dan had ik zijn gezicht wel eens willen zien.

 En dan nu de onthulling. Excuses voor de foto's. Camera heeft het nu echt begeven en reservetoestelletje is ook niet zo piepjong meer en lag te verstoffen op de kamer van dochter. Het eerste wat uit de doos tevoorschijn kwam waren de schattige vogelhuisjes en het nestje. Ik was in de veronderstelling dat dit de give-away was, maar er zat nog een pakket in........

En uit dat pakket kwam een schitterend kelkje met deksel tevoorschijn. Mooie kaart erbij en alles gedecoreerd met kwarteleitjes, heel toepasselijk voor de tijd van het jaar.

Michelle heeft met grote zorgvuldigheid en gevoel voor detail de give-away verpakt. De mooi beplakte doos waar het kelkje in zat is inmiddels in gebruik als wenskaartendoos. Om de doos zat een touwtje met kruisje, wat het geheel helemaal 'af' maakte. Het was een feest om alles uit te pakken!!!

Michelle, ik heb het al vaak gezegd, maar hier nog een keer: HEEL ERG BEDANKT VOOR DE GEWELDIGE GIVE-AWAY!!!! De spulletjes heb ik op mijn eetkamertafel staan en ik heb geprobeerd om er een leuk paastafereel van te maken. Stylen is niet mijn sterkste kant, maar ik vind het aardig gelukt. Hoe kan het ook anders als je van die prachtige spulletjes cadeau krijgt..........

Je moet de achtergrond even wegdenken, want het geheel staat aan de kop van de tafel, maar dan had ik dat vervelende tegenlicht en was de foto waarschijnlijk helemaal niet gelukt.............

Kaarten stapelen

Hier in blogland kom je veel mensen tegen die iets verzamelen. De één verzamelt Regout servies, de ander blauw gedecoreerd servies. Suikerstrooiers of peper-en zoutvaatjes. Karaffen, spuitflessen, botervlootjes, roomstelletjes....noem maar op. Van alles komt voorbij. En er wordt uitbundig gestapeld met al die verzamelingen. Nu dacht ik dat ik geen 'verzameling' had totdat ik deze week weer met een stapel wenskaarten thuiskwam. Het lijkt trouwens eerder op hamsteren dan op verzamelen. Gewoon een voorraad hebben. Vorige week waren er kaarten bij Trekpleister in de aanbieding en deze week bij Kruidvat. Tot mijn grote schaamte moet ik bekennen dat ik in totaal 30 kaarten heb gekocht. Het is niet eens dat ik zonder zat of zo!!! En zo komt het dat ik deze week stapel met....WENSKAARTEN.

Heel veel wenskaarten. Lieve verjaardagswensen, beterschapswensen, stoere kaarten voor de jongelui, sterkte-kaarten, felicitaties voor een nieuwe woning, vergeten verjaardagen....ik heb ze allemaal.

En sinds gisteren zitten ze in een hele mooie doos. Toen kwam namelijk het pakket aan van de give-away van Sweet Brocante die ik heb gewonnen. Met grote zorgvuldigheid waren de spulletjes ingepakt. Wat er in zat, hou ik nog eventjes geheim......hihihi, maar de doos zit nu bommetje vol met wenskaarten......

Oeps....de prijsstickers zijn te zien. Ach ja....de meesten waren maar 1,75 per 5 stuks. Kan ik echt niet laten liggen.

En wat nu nog erger is....met kerstkaarten heb ik precies hetzelfde. Ieder jaar word ik heel hebberig als ik de doosjes met mooie, stoere of juist lieflijke, grappige of klassieke kerstkaarten zie liggen. Ik heb er voor dit jaar geen nodig, maar ik weet nu al dat ik voor de bijl ga als ik leuke kaarten tegenkom. Mijn moeder is er blij mee, want die hoeft geen kaarten te kopen. Ik schuif gewoon af en toe een doos met kaarten naar haar door.....

Meer stapelen op vrijdag zie je op Irma's blog 'Allemaal kleurtjes'.

..... mijn fototoestel heeft de geest gegeven en ik zie dat deze foto's al van mindere kwaliteit zijn. Vind ik niet gek....mijn cameraatje is tenslotte al 7 jaar oud en de sluiter kan al 4 jaar niet meer dicht. Heeft ie het nog lang volgehouden ;-)

Over blauwe tuinkleuren....

....het mooiste blauw uit de plantenwereld. Tenminste...dat is mijn mening. Ik heb een afzichtelijke, vreselijk misvormde ceanothus in mijn achtertuintje staan, maar dat blauw.....ohhhh...dat is geweldig.

Door verkeerd (uhh..eigenlijk helemaal niet) snoeien was mijn ceanothus een paar jaar terug uitgegroeid tot een enorme blauwe wolk. Helaas eentje die veel overlast gaf. Hij verstikte de andere planten, nam alle zon weg van de border en stak bijna een meter voorbij de border uit. Als het waaide liet ie zijn miniscule blauwe bloemblaadjes vallen en werd eten in de tuin bijna onmogelijk. Ik heb liever geen blauw strooisel op mijn bammetjes. Er zat niks anders op dan de struik volledig te verwijderen. Samen met manlief ging ik aan de slag om dit klusje te klaren, maar.........toen we bijna klaar waren kreeg ik spijt. Hij hield ook zoveel inkijk tegen. Voordat het echt te laat was heb ik manlief teruggefloten en bleven er 2 oerlelijke dikke stammen met een paar frele takjes staan. Deze bond ik netjes aan de schutting, zodat  het bovenste rasterscherm een beetje minder doorzichtig werd.

Nu zijn we 2 jaar verder en mijn monsterlijke ceanothus staat weer op het punt om zijn wonderschone kleuren aan de buitenwereld te laten zien. Het zal zijn laatste keer zijn. We zijn van plan om een andere schutting te plaatsen. Eentje zonder raster-delen (die inkijk geven). Tot die tijd geniet ik nog even, want zodra de bloemenpracht tevoorschijn komt , word ik getrakteerd op een vrolijk zoem-concert van nijvere bijtjes die af en aan vliegen. Ook andere vliegbeesten brengen vaak een bezoekje aan de blauwe wolk.  En als de schutting straks klaar is (we zijn nog niet begonnen hoor....moeten zelfs nog materiaal kopen), dan...........komt er weer een nieuwe ceanothus, want dat blauw.......ohhh, dat mooie blauw.......

Koop ik er meteen een snoeiboekje bij ;-)

Genieten op zondag, deel 2

Vorige week een superzondag gehad en deze week was het al niet anders. Gezellig op stap met een vriendin. Iets verder weg deze keer, dus de fiets bleef in de schuur. Op het (of is het 'de'?) blog van Yvonne stond een aankondiging van een Lente Fair in Dongen. Nu ben ik zelf nogal een schijterd als ik met de auto moet, dus ik hoopte dat ik een vriendin warm kreeg om mee te gaan. En ja hoor....zij had wel zin in een uitje op zondag. Vandaar dat we 's ochtends naar Bric & Brocante (aanrader!!)in Dongen togen. Eerdergenoemde Yvonne was er ook met een verkoophoek. Ontzettend leuk om iemand in het echt te ontmoeten die je van blogspot kent.

Bij Yvonne kocht ik een overheerlijk, uitziend vlaaitje. Precies goed van formaat voor mijn stolpje. En bij Bric & Brocante een grappige paashaas.

Schuin tegenover de winkel was in het plaatselijke buurthuis een rommelmarkt. Dat pikten vriendin en ik ook even mee. Met de entree erbij en de 4 dingen die ik daar gekocht heb, was ik maar liefst 2 euro en 15 cent kwijt. Een schattig wit melkkannetje wat heel leuk staat bij mijn grotere witte kan, 2 blikken en een oude kruik.. Die laatste spulletjes staan in mijn tuinkast.

Vriendin oogste veel succes met haar leuke, aparte sjaal. Ze probeerde uit te leggen met wat voor soort wol deze gebreid was, maar dat was best lastig. Vandaar dat ik beloofd heb om foto en filmpje te plaatsen, zodat Yvonne aan weer een andere Yvonne (verwarrend...beetje maar) kan laten zien hoe zo'n sjaal gebreid wordt.

Eenmaal thuis waren de wolken verdwenen en was de zon tevoorschijn gekomen. Onder het genot van een bakkie, zittend uit de wind hebben we heerlijk nagekeuveld over onze gezellige dag. Ook een beetje gefröbeld en geschoven in de tuin (kan mijn vriendin heeeeeeel goed) en voila....mijn tuinrekje was ook meteen 'aangekleed'. Al met al was deze 3e april weer een topdag.

Trouwens.......afgelopen vrijdag was ook niet verkeerd. Ik zag ineens mijn naam voorbijzoeven in een blog van Michelle van 'Sweet Brocante'. Ik kwam tot de ontdekking dat ik haar give-away gewonnen had en was hierdoor blij verrast. Duizenmaal dank Michelle!!! Ik heb een hele avond met een big smile op mijn gezicht gezeten en vertel het tegen iedereen die het maar horen wil.

Tot slot nog even de foto van mijn fris-gestylde tuinrekje............