Altijd blijven lachen......

In eerdere blogs heb ik al geschreven dat ik geen held op de weg ben. Er zijn een paar ritjes die ik wel durf te maken zoals naar Intratuin in Halsteren en Woonboulevard Breda. Het Belgische Essen, waar een vriendin woont, is ook bekend terrein.
Vorige week ging ik met een collega naar Etten-Leur om te shoppen.......is dezelfde route als eerdergenoemde woonboulevard maar dan een afslag eerder. Het ging helemaal prima tot.......ik er bijna was.
Bij de laatste (2-baans) rotonde die naar de parkeergarage leidde zat ik op de verkeerde baan. Ik moest dus een extra rondje rijden. Gierend van het lachen nam ik deze 'omweg' voor lief om vervolgens bij het verkeerde paaltje stil te staan voor een parkeerkaartje. De eerste was voor abonnementen. Een stukje verderop stond er 1 waar ik een kaartje kon printen. Ik moet er even bijvertellen dat dochter met een vriendin achterin zat en dat zij zich plaatsvervangend schaamde voor haar knullige, ietwat domme ma.
Ik niet hoor......ik had de grootste lol om mijn eigen stommiteit. Het parkeren ging verder prima maar het geblunder was nog niet voorbij.....

Dochter vroeg of ik mijn telefoon wel bij had zodat we contact konden houden, want zij en vriendin gingen 'los' van ons shoppen. Ik voelde in mijn tas en.....NEEEEEE.....WAAR WAS MIJN IPHONE!!???
Midden in de parkeergarage dumpte ik de inhoud van mijn tas op de grond wat voor omstanders en mijn shopgenoten toch een ietwat vreemd gezicht was. Gedurende ongeveer 30 seconden kwam er uit iedere porie van mijn lijf een grote stroom vocht gelopen (ik had het echt ff heel warm), want ik had immers mijn rijbewijs EN bankpasje in het hoesje van mijn foon gestopt.
Wat een opluchting toen dat ding uiteindelijk toch gewoon in mijn tas bleek te zitten. Normaal vis ik hem er zo uit. Nu had ik mijn grote (lees: zware) portemonnee thuisgelaten, dus de foon had zoveel ruimte dat ie was gaan zwerven in mijn tas.
Het mocht de pret niet drukken, want toen mijn bloeddruk weer normaal was en het angstzweet opgedroogd heb ik een hele leuke dag gehad. Goed geshopt en heerlijk geluncht bij Zus en Zo (een aanrader mocht je ooit in Etten-Leur verzeild raken)
Enneh....jullie mogen me uitlachen hoor, want je weet.....een dag niet gelachen....... :-)

p.s. Vanwege spam heb ik helaas ook de woordverificatie in moeten schakelen.....

Rome in de steigers

Mocht er iemand zijn die op korte termijn een tripje Rome gepland heeft staan....ik zou even een jaartje (misschien wel 2) wachten, want er staan nogal wat afzichtelijke steigers voor al die mooie monumentale bezienswaardigheden ;-)

Het Colosseum

Trevi-fontein

De kerk Trinitá dei Monti bovenaan de Spaanse Trappen

De Fontana della Barcaccia voor die trappen was zelfs helemaal ingepakt.

Aan de zijkant van dit mooie oude gebouw (moet nog opzoeken wat het is)

Zelfs in ons hotel werd geklust. Toen we aankwamen zagen we kale muren in de hal, maar vrijdag werd er al snel een muurtje onder handen genomen door de behanger......

 Bij wat minder bekende gebouwen heb ik ook nog steigers zien staan en....ik ben nog niet eens bij alle bezienswaardigheden van Rome geweest. Je kunt wel merken dat Silvio B. geen president meer is....er blijft geld over voor het opknappen van de oude binnenstad....lol....

Over mijn reisje Rome komen uiteraard nog meer verhaaltjes, maar dit wilde ik alvast kwijt. 

Iemand nog een steigertje liggen voor mijn gammel lijf??? Ik kan wel een renovatie gebruiken na tweeënhalve dag in Rome struinen.......au au au.........

Poepluchtjes

Jaja, dit verhaaltje gaat echt over de 'aromatische' luchten die geproduceerd worden op het kleinste kamertje. Dus pas na het eten lezen...hihi....

Tussen alle drukte door met de bezoekjes aan mijn pa (hij heeft even een paar mindere dagen, hopelijk keert het snel ten goede), werk en huishouden, blijft er gelukkig ook een klein beetje tijd over voor leuke dingen. Zoals visite krijgen. Dinsdagmiddag heerlijk bijgekletst met een vriendin die een kleurrijk bosje trosanjers meebracht. Laatst kreeg ik ook al zo'n bosje en die hebben erg lang gestaan. Dus met deze verse bloemetjes was ik heel blij. Ze staan te schitteren op mijn salontafel.

Hoe het zo ter sprake kwam weet ik niet precies meer. Volgens mij hopte we van stomazakjes legen (je weet ik ben stomapatient) naar hoe het manvolk zo vreselijk kan meuren op het toilet. Toen kwam er ineens een vraag boven borrelen. Waarom ruikt de poep van de ene persoon anders dan van de andere, ondanks dat ze precies hetzelfde hebben gegeten? En waarom laat de ene reukloze knetterwinden en de ander geluidloze stinkscheten. Hier zijn overigens diverse combi's mogelijk. Het kunnen ook stinkende knetterwinden en reukloze, geluidloze scheten zijn.
We konden werkelijk helemaal niks bedenken waarom dit zo is. We voelen ons een beetje te oud om 'Willem Wever' in te schakelen. Daarom gooi ik de vraag maar op het www. Misschien dat één van mijn bloglezers het antwoord weet. En anders hoop ik dat een student die nog een onderwerp zoekt voor een wetenschappelijk onderzoek mijn blogje per ongeluk vindt. Er wordt ten slotte naar de vreemdste dingen onderzoek gedaan. Zoals het spettervrij plassen voor mannen........hilarisch....
http://www.spitsnieuws.nl/archives/raar/2013/11/zo-plas-je-zonder-spetteren

Een hoofd vol verhaaltjes.....

.....en er komt helemaal niks uit.
't Is wat. Zomaar een blogpauze gehouden van een maand. Ook al was het best druk met verschillende workshops, de jaarlijkse BHV-herhaling en gezellige middagjes met vriendinnen, normaal houdt dat mij niet tegen om toch even een 'vroaltje' te schrijven. Dit keer zat mijn hoofd zo vol met verhaaltjes dat ik helemaal blokkeerde. Writersblock....hahahaha.

Ik heb me de afgelopen tijd geërgerd aan de belastingdienst, vreselijk gelachen op de BHV, het koningspaar niet in het echt gezien ook al kwamen ze naar 'mijn' stadje,  helaas ook heel veel last gehad van mijn rug, jongste zoon is geslaagd en oudste zoon tikt bijna zijn Bachelor aan.

Laat ik beginnen bij die belastingdienst. We kregen me daar toch een mega-aanslag van 2010. Of we ff terug konden betalen. Vul je alles naar waarheid in, krijg je geld terug en drie jaar later moet je ineens een hoop terug betalen omdat je er eigenlijk geen recht op had. Noemen ze dat 'Leuker maken'??? Laten ze daar eens een nieuwe bezem doorheen halen, want het is toch van de zotte hoe de belastingdienst nu  te werk gaat!
Zoals de Bulgaren ook al wisten krijgen we altijd eerst een voorschot. Daarvoor wordt niks bekeken of gecontroleerd. Er gaan een paar jaren voorbij en dan krijg je dus nietsvermoedend een minder leuke blauwe envelop. Dan blijken ze ineens wel van alles berekend te hebben. Hebben die verdwenen Bulgaren meer geluk, want die zien we nooit meer terug. En die onterechte toeslagen ook niet meer.

Gisteren zag ik op tv dat een hoop mensen deze maand GEEN toeslagen hebben gekregen. Nu gaan ze ineens wel controleren of je er recht op hebt. Stelletje flapdrollen. Hadden ze veel eerder moeten doen. Niks 'met voorschotten' werken. Maar ja, dat kost meer inspanning en is ingewikkelder natuurlijk.....zucht......

De herhaling van de B(edrijfs)H(ulp)V(erlening) hebben we ook weer gehad voor dit jaar. Weer een aantal eye-openers meegekregen over eigen veiligheid eerst. Grappig was de 'les' communicatie met portofoons. Aan de ene kant werden aanwijzingen gegeven en aan de andere kant moesten lego-blokjes op de juiste manier gelegd worden. Onze tweede poging werd een fiasco dus wat doet deze zeer volwassen dame....ahum.......die is creatief met Lego......

En op 12 juni kregen we hoog bezoek in mijn stadje: ons koningspaar!! Vanwege mijn vreselijke rugpijn zag ik het niet zitten om langs de kant te gaan staan. Ik heb het bezoek gewoon via Omroep Brabant gevolgd. Heb alles heel goed kunnen zien en vond Maxima er wederom prachtig uitzien. Ik had natuurlijk wel een paar 'afgevaardigden' die het bezoek in het echie hebben gezien. Mijn dochter maakte deze foto:

Zo dichtbij stond ze niet hoor. Ze heeft de foto een beetje bijgesneden ;-)

Mijn zoon daarentegen, had meer geluk. Willem-Alexander kwam naar het hek waar hij stond te filmen met zijn iPhone. Het bewijs is te zien op deze krantenfoto (zie omlijning):

Daags daarna kon bij ons de vlag uit, want toen kreeg jongste zoon het verlossende antwoord. Geslaagd voor zijn VWO-diploma. Ik had 's ochtends al een paar 'tompoezels' (zo noemde hij ze vroeger) gekocht en achterin de koelkast verstopt. Was nog ff spannend met alle toestanden rond die gestolen examens. Woensdag om 6 uur wisten ze pas dat er niks opnieuw gemaakt hoefde te worden.

En oudste zoon ligt ook lekker op schema. Werd verrast door een paar vrienden met champagne en een afstudeerhoedje. Al studeert hij voorlopig nog lekker verder......

Een hoop positieve gebeurtenissen, maar helaas ook een minder leuke. Als het plan van Teeven doorgaat zit mijn man in 2016 zonder werk. En in het bibliotheekwezen gaat het ook al niet zo denderend. Dat zit ook in mijn hoofd en daar maak ik mij zorgen over.

Venus vs Mars

Het was me afgelopen week weer heel erg duidelijk dat wij vrouwen van een hele andere planeet komen dan onze mannen. En dat het ook niet leeftijdsgebonden is hoe mannen denken.

Ik had afgesproken met een vriendin om naar de schouwburg te gaan. We waren een beetje over en weer aan het berichten wie zou rijden dus ik vroeg aan mijn man die late dienst had: rij jij zometeen zelf naar je werk of kun je met iemand meerijden? Hij reed zelf.
'Waarom dan', vroeg hij.
'Ik ga naar de schouwburg', antwoordde ik.
En toen kwamen daar de bijna legendarische woorden: Dan kun je toch met de fiets.

Afijn, we hebben sinds een paar maanden een ander, goed rijdend, tweede autootje waar ik ook mee overweg kan. Maar ik moest even met oudste zoon (21 jaar oud) overleggen, want stel dat hij eerdere plannen had gemaakt. Dan was er een probleem. Een berichtje gestuurd en hij vroeg meteen waar ik de auto voor nodig had. Toen ik het over de schouwburg had, kreeg ik een berichtje terug. 'Dan kun je toch met de fiets'.

's Avonds haalde ik mijn vriendin op en begon bovenstaand verhaal te vertellen. Nog voordat ik klaar was met vertellen wist zij al wat ik bedoelde want haar man had zo ongeveer hetzelfde gezegd: Dan ga je toch met de fiets.

Nu is de schouwburg inderdaad niet heel erg ver fietsen. Maar snappen mannen dan niet, dat als wij vrouwen een avondje uitgaan, wij niet helemaal ingepakt (sjaal, oorwarmers, wanten) ergens aan willen komen, verwaaid haar en een loopneus van de kou. Snappen ze dat echt niet???

We zijn dus gewoon met auto gegaan, naar een voorstelling met alleen maar mannen...lol....

De Bourgondisch Belgen. De poster klopt niet helemaal, want bij deze voorstelling was het Arie Koomen die het zaakje aan elkaar praatte. Best veel gelachen, maar soms ook niet. Want ja, heey, die typische, schunnige mannenhumor is iets teveel 'MARS'.

Nu nog even wat Paasei-humor er in gooien.........denk hieraan als je een eitje eet....hihihi.....

Ik wens iedereen een heel fijn Paasweekend!!

Begrijpend lezen

Hebben jullie dat ook wel eens? Dat je iets leest en dat het in werkelijkheid iets heel anders is dan het beeld wat je in je hoofd krijgt. Mij overkomt dat regelmatig, want begrijpend lezen is nooit mijn sterkste kant geweest. Laatst ook weer en ik vond mijn versie eigenlijk veel leuker.
Ik zal het even uitleggen.....

Op Twitter zag ik dit berichtje voorbij komen:

Ikea-tv als eerste bij zuiderburen

'Wat leuk' dacht ik. Een nieuw programma. Gaat zeker over hoe je het Billy bouwpakket op de snelste manier in een boekenkast veranderd. Of leuke tips met Ikea 'hacks'. Die vind je ook zoveel terug op internet. Een bestaand Ikea product dat of op een andere manier gebruikt wordt, of zodanig gepimpt wordt dat zelfs de die-hard Ikeafan zou denken dat het een duur design-stuk van een gerenommeerd ontwerper is.

Bijvoorbeeld deze saladeschalen die gegroepeerd en omgekeerd onder een zwevende kast gezet een heel apart effect geven.....je moet er maar op komen.

Op deze site (klik) is nog veel meer terug te vinden. Ik begon me al een beetje te verheugen op IKEA-tv. Totdat ik op de link in het twitterberichtje klikte.....

Wat blijkt: Ikea gaat eigen smart-tv's verkopen in hun grote woonwarenhuis. Ik was best een beetje teleurgesteld :-(

Misschien moet ik toch maar Reinout Oerlemans van Eyeworks een mailtje sturen, want ik vind mijn idee TE leuk om te laten schieten. Wie weet staat mij een nieuwe carrière te wachten als bedenkster van nieuwe programma-formats. Met mijn kronkelhersens en fantasie moet dat toch niet zo moeilijk zijn. Enneh.....jullie hebben het als eerste hier gezien!!!

Gezwicht.

Wat me nu toch is overkomen!! Ik heb me zomaar laten verleiden tot het kopen van een 'dieet-boek'. Nooit eerder heb ik geld uitgegeven aan een boek over de nieuwste afslankmethode. Geen Montignac of Sonja Bakker boek in huis. Sterker nog......ik heb zelfs nog nooit zo'n soort boek van de bieb meegenomen en ik werk daar nota bene. Maar nu ben ik dan toch gezwicht. De titel alleen al sprak mij aan. En voordat ik het boek kocht, had ik op internet het eerste hoofdstuk gelezen en ik kon mij daar wel in vinden eigenlijk. Dus.....nu ben ik de trotse eigenaar van een dieetboek en ik wil niet eens lijnen. Ben wel een paar kilootjes te zwaar maar die neem ik voor lief. Dat komt omdat ik enorme vreetbuien krijg zodra het woord 'lijnen' in mijn hoofd zit. Daarom doe ik er (nog) niet aan mee. Maar zeg nooit nooit natuurlijk, want wat niet is kan nog komen. Wat is nu die titel die mij zo aan sprak?? Komt ie:

Zie je die kleine lettertjes......Elke dag chocolade, 12 kilo eraf. Dat geloof ik niet echt hoor. Ik eet  iedere dag chocolade (op dit moment zijn bokkepootjes favoriet, want dat dunne diplaagje aan de buitenkantjes is net genoeg voor mijn dagelijkse behoefte), maar ben nog geen gram afgevallen. Komt waarschijnlijk omdat ik vaker dan 1 keer op een dag de koekjestrommel openmaak....oeps.

Nu is een groot deel van hoe zwaar we zijn genetisch bepaald. De één heeft geluk en kan eten zonder aan te komen en de ander....tja.....heeft dat geluk niet. Wat mij vooral fascineerde was de link die gemaakt werd naar onze slanke medemens die heus niet altijd op een houtje zit te bijten. Op een verjaardag gewoon een toastje brie neemt en een wijntje drinkt. Slanke mensen eten wat ze willen, ze eten alleen niet te veel. En dat is een heel belangrijk gegeven.

Als ik mezelf alles wat ik lekker vind zou ontzeggen, word ik diep ongelukkig. Het boek schrijft juist voor dat je moet genieten. Word bewust van wat je eet, straf jezelf niet af als je een keertje zondigt en geniet van je eten. Eet alleen niet te veel. Ik ga nog steeds niet lijnen, maar dit boek is gewoon een leuke eyeopener met tips waar je wat aan hebt. Lekker leesvoer ;-)

Gespot bij W.ibra en nog wat.....

Voor wie van kant houdt volgt een belangrijke mededeling!!
Vandaag was ik even bij W.ibra voor de pannen-aanbieding toen ik ineens deze rolletjes kant zag liggen. Maar liefst 5 meter voor 1,49. Ik heb het niet nagemeten, want ook al zou het minder zijn dan 5 meter, in een mooie glazen pot staat het geweldig dus ik ben heel erg blij met mijn aankoop ;-)

Oh ja, ik heb ook nog een pan gescoord. Mijn ma zelfs twee, want die was mee.

Donderdag heb ik iets gedaan wat ik nog nooit had gedaan. Nou ja, ik heb wel eens een dansworkshop gevolgd. Meerdere zelfs. Buikdansen en Afrikaans dansen..........

Wow, kijk die foto's. Toen had ik mijn krullen nog. Nu niet meer. Laatst bij de kapper gevraagd hoe dat kan. Schijnt dat een haar 2 tot 6 jaar groeit en 12 keer kan vernieuwen. Nu heb ik haarzakjes die haren met een flauwe slag produceren.....grrrrr. Ik wil mijn krullen terug!!! Gelukkig is de hoeveelheid haar nog niet minder geworden en wacht ik geduldig af. Want volgens mijn berekeningen moet ik over ongeveer 5 jaar weer ander haar krijgen.

Oh ja, terug naar het dansen. Afgelopen donderdag heb ik een proefles choreo-dansen gevolgd. Gelukkig zijn hier GEEN foto's van gemaakt. Ten eerste omdat ik toevallig hetzelfde tuniekje aanhad als bij het buikdansen (om mijn buikje te verhullen) en ten tweede omdat het er niet zo gelikt uitzag. We kregen les van Stefan Spaans (website) Valt nog niet mee om iets na te doen wat een professionele dansleraar voordoet. De eerste stukjes gingen nog wel, maar het werden steeds mee stukjes. En dat moest uiteindelijk allemaal achter elkaar geplakt worden tot 1 geheel op de muziek van JunkieXL (Little Less Conversation) Ik heb gegierd van het lachen, want deze ouwe taart bakte er niks van. Was op zich hartstikke leuk om te doen, al dacht mijn lijf daar anders over. Bij de warming-up kreeg ik al problemen. Maar ik heb de les helemaal afgemaakt hoor. Had ik de spierpijn wel voor over.

Trouwens ook vreselijk gelachen op de weg ernaar toe. Mijn vriendin Gosia (naast mij op de rechterfoto) kwam mij ophalen en ik kreeg een hele rare gewaarwording toen ik bij haar in de auto zat. Ik voelde iets warms op de zitting en begon even aan mijzelf te twijfelen. Liet ik van de zenuwen mijn blaas leeglopen???? Gelukkig niet. Ik vroeg aan Gosia of het de stoelverwarming kon zijn. Zij zei meteen: dacht je dat je in je broek plaste....hilarisch moment. Wat leuker was op het moment zelf dan nu ik het hier vertel.

Maar uiteindelijk weer een droom uit elkaar gespat. Ik had plannen om Zumba-lessen te gaan volgen, maar dat kan ik met dit lijf op mijn buik schrijven.....zucht......Ik blijf maar gewoon wandelen.

HELLUP.....mijn neus groeit......

Maar voordat ik met mijn eerste onzinverhaal van 2013 begin, eerst even dit.......

afbeelding van www

Laten we er met zijn allen een mooi jaar van maken en vooral heel veel genieten ondanks de crisis!!! 

Het laatste stukje van 2012 werd toch net even wat drukker dan de bedoeling was. Na een paar heerlijke Kerstdagen werd mijn pa donderdags ineens met spoed in het ziekenhuis opgenomen.  Hij heeft copd en kreeg een vreselijke benauwdheidsaanval. Gelukkig sloegen de medicijnen snel aan, maar hij mocht pas na het weekend weer naar huis. Aangezien mijn ma geen rijbewijs heeft, was ik de taxichauffeur. En da's helemaal niet erg. Ik doe het met liefde en plezier. Dan heb je alleen wat minder tijd om onzinverhaaltjes op blogger te schrijven en dat overleef ik wel ;-)

Maar hier ben ik dan. Met mijn groter gegroeide neus. En het is niet eens een gevalletje 'Pinokkio liegt'. Was de oplossing maar zo simpel. Ik zou voortaan alleen maar de keiharde waarheid vertellen. Zelfs geen leugentjes om bestwil meer. Hoe ziet dat er over zo'n 30 jaar uit? Want het is een bekend gegeven dat je neus EN oren je hele leven blijven groeien. Bof ik nog dat ik geboren ben met hele, kleine bescheiden oortjes. Daar hoef ik me voorlopig niet druk om te maken. Maar die grote gok. Tjonge, ik moet wel 100 foto's maken voordat ik er 1 heb waar die neus niet het hele beeld vult. Aan de andere kant.....soms zie je van die omgebouwde types met een heel klein neusje en dan kloppen de verhoudingen toch ook niet meer. Lijken het net mislukte barbiepoppen. Die zijn iets teveel doorgeslagen bij de plastisch chirurg.

Dan maar een iets groter reukorgaan. Het viel me gewoon op toen ik afgelopen week oude foto's aan het digitaliseren was. Ik kwam een portretfoto tegen van zo'n 30 jaar geleden en daar was mijn neus toch echt een stukske kleiner. Ik zeur er wel over, maar lijd er niet onder hoor!!! Om dit te bewijzen plaats ik gewoon de vergelijkingsfoto, dan weten jullie dat je je om mij geen zorgen hoeft te maken..........

En......lijk ik er nog op????

My Home is my Castle

Dat hadden jullie niet gedacht hé? Dat mijn huis zoveel gelijkenis vertoont met een kasteel. Als de zon vanuit een bepaalde hoek in mijn tuintje schijnt, komt dit silhouet ineens tevoorschijn. Prachtig toch! En met een beetje fantasie (een heel klein beetje maar) lijkt het toch echt op een kasteeltoren met een kantelenmuur.

Jullie snappen vast wel dat dit niet de schaduw van mijn huis is. Ik ben helemaal geen kasteelvrouwe. Deze prachtige schaduw is van mijn tuinkast met puntdak en de schutting. Toch heerlijk om eventjes weg te dromen en een beetje op te scheppen over mijn kasteel.....hihi......

Maar één ding is zeker, my house is my castle en daar voel ik mij fijn!!!

Camouflage

Niemand kan raden wat ik vandaag heb gedaan. Echt.....je zou bijna denken dat ik een klap van de molen heb gehad, want het is best een beetje vreemd.
Wat het is?
Nou....ik heb stukken vitrage een verfbadje gegeven. In de kleuren jungle groen en coffee.
Ik meen het serieus. Dat heb ik vandaag gedaan. Heeft lekker buiten te drogen gehangen.

Omdat ik nogal eigenwijs ben, heb ik nu bruinige vlekken op mijn handen en hebben mijn nagels een jungle groene waas. Stond duidelijk op het tinnetje dat ik rubberen handschoenen moest dragen. Heb ik ook gedaan.....eventjes. Maar door het kokend gekleurde water smolten mijn gele handschoenen zowat van mijn handen. Gaven geen bescherming meer dus uitgedaan en dan krijg je hele vieze handjes. Ach, nog een paar keer met Cif erover en ik ben weer zo goed als nieuw.

Mooi hé..........

Zal ik nu maar vertellen waarom ik dit alles gedaan heb? Of zal ik er een raadspelletjes van maken?
Nee, nee, nee. Ik wil het vertellen......
Dit heb ik voor mijn oudste zoon gedaan.....lol.....We gaan zijn kamer decoreren.
TUURLIJK NIET. Het is wel voor mijn oudste zoon. Hij heeft dit nodig voor een maquette. Afgelopen weekend vroeg hij of ik zo'n oranje aardappelzak bruin kon maken, want hij had camouflagenetten nodig. Maar dat is hartstikke kunstvezel en daar hecht niks op. Ik zocht op zolder en vond een stuk vitrage.Ik heb eerst geprobeerd om met thee en sterke koffie de vitrage te verven. Lukte niet en daarom vandaag tinnetjes textielverf gekocht en gaan kliederen. Blijf ik leuk vinden, dit soort 'projectjes'. Zoon heeft maar mazzel met zo'n maffe ma die een hoop troep heeft van de kringloop en daarom vitrage had die nu tot een soort camouflage-netten zijn getransformeerd. Ik heb wel aan hem gevraagd of hij een foto wil maken als zijn maquette klaar is, want ik ben heeeeeeeel nieuwsgierig hoe 'mijn' gordijntjes daar tot zijn recht zullen komen.

Gelukkig had ik het deze week niet zo druk als vorige week. Toen leek ik af en toe Zoef de Haas als Truus de Mier of omgekeerd (Fabeltjeskrant-generatie) Van 's ochtend tot 's avonds in de weer. Boodschappen, wassen, strijken, poetsen, koken, onverwacht werken (understatement....om kwart over 2 gebeld worden en om 3 uur present), verjaardag van mijn ma, lekkere hapjes maken en visite van 2 schoolvriendinnen van vroeger. Niet persé in die volgorde en verdeeld over 2 dagen ;-) Vorige week woensdag was in ieder geval reuze gezellig. Ik kreeg een heel toepasselijk cadeautje van mijn vriendinnen............

Een cupcakes-receptenboekje en hartjesvormpjes. Kunnen dochter en ik weer aan de slag binnenkort.
En voor die avond had ik het borrelhapje naar recept van mijn overbuurvrouw gemaakt. Jammie....zoooo lekker. Samen met de rookvlees/monchou hapjes, waren de tortillahapjes met gerookte zalmfilet en dillesaus een groot succes. Ben mijn volgende vreetavondje al aan het plannen............

Will Smith kan het nog steeds!!!

Eén van mijn favoriete acteurs is zeker te weten Will Smith, ooit als jong menneke begonnen als de rappende Fresh Prince.
Zijn mimiek, zijn timing....ik vind hem dolkomisch. Heb ook wel eens een serieuze rol van hem gezien, maar dat vond ik net iets minder. Al beheerst hij die rollen net zo goed, daar niet van.....ik persoonlijk zie hem liever in komische rollen.
Nu de nieuwe MIB deze week uitkomt in de bioscoop, zijn deel 1 en deel 2 ook weer voorbij gekomen op tv. Geweldig!!!
In Independence Day en Hitch is mr. Smith eveneens subliem.
Wie had dat ooit kunnen bedenken dat dat rare mannetje met die licht uitstekende oren uit die sit-com zo'n geweldige carrière tegemoet zou gaan. Ik niet hoor (Nou, misschien wel een beetje)
Maar wat nog het allerleukste is......hij zingt de theme-song van de Fresh Prince of Bel Air zo ontzettend enthousiast mee, dat ik zeker weet dat hij zijn roots niet is vergeten..............

Kijk en geniet, ik weet zeker dat er een glimlach op je gezicht verschijnt:

Nog iets gekocht vandaag?????

Jaaaaaaaa......leuke kaarten............

 Lagen bij Kruidvat en ik kon ze niet weerstaan!!!

Had je nog niet genoeg kaarten dan????????

Ehhhh.....oeps......volgens mij heb ik een afwijking, want vorige maand heb ik 20 losse kaarten bij Trekpleister gekocht en die zijn echt nog niet op............lol. Ach, zo duur waren ze niet en ze eten geen brood.

Nog even een kleine update n.a.v. vorige blogjes: ´onze´ cupcakefoto stond NIET bij het artikel in de krant (jammer)
Jongste zoon, die op 6-daagse schoolexcursie is, laat iedere dag wat van zich horen. Het eten is smerig, maar hij had een survival-pakket bij dus zal niet verhongeren. Maar het kan mij niet snel genoeg vrijdag worden, want dan komt ie weer thuis.

Ehhh.....ja, dat KAN smelten

Buiten is het berekoud (nou ja, warm is het niet) en op dit moment weer heel erg nat, maar vanochtend scheen de zon. En toen bleek dat  het in mijn huisje achter glas toch wel goed warm kon worden. Getuige mijn chocolaatjes, die bijna waren getransformeerd tot chocomelk met een tiramisu-smaakje............

Was mijn eigen schuld. Ik had ze op tafel laten staan i.p.v. in de kast gezet. Doe ik wel vaker met lekkere snoepjes. Kan ik er makkelijker bij...hihi. Toen ik ontdekte dat ze heel erg aan het smelten waren, heb ik ze meteen gereanimeerd naar de koelkast verplaatst. Ze werden gelukkig weer eetbaar, maar rond werden ze echt niet meer. Vandaar dat er een hoop vreemdgevormde chococups in het doosje zitten.Grappig gezicht. Doet aan de smaak niks af hoor.....ze zijn overheerlijk en helaas slecht voor de lijn.....zucht.....Eigenlijk mag ik ze helemaal niet, want het zijn kleine lactose-bommetjes en daar kan ik niet zo goed tegen, dus ik moet me beperken tot 1 per dag.

Dat heb je als je gaat funshoppen bij A.ction. Je komt er allerlei verleidingen tegen. Ik heb ook de Amaretto-cups gekocht, maar deze tiramisu zijn favoriet.......

In het echte leven.......

.....ziet mijn salontafel er regelmatig zo uit......

Toch gedurfd van mij, zo'n ongecensureerde foto. Die Kampioen is voor manlief. Geheugensteuntje (briefje op dienblad) is voor mij. Evenals de iPad, het boek (was niks aan), de bril, de oplader en de thee. Ik hou er zo van om alles binnen handbereik te hebben.

Fijne dag iedereen. Ik moet werken op deze zonnige dag en hoop dat er morgen nog wat zon over is, zodat ik er ook van kan genieten.

Sanitaire voorzieningen

Hèhè, ik heb hem gezien hoor....de fantastische verfilming van Een Keukenmeidenroman, het boek van Kathryn Stockett. Deze film, 'The Help', vond ik net zo prachtig als het boek. Absoluut geen teleurstelling dus.  De film doet het boek recht!! Je gaat van de hoofdpersonen houden. De ambitieuze Skeeter, de zachtaardige Aibileen en de pittige Minny. En de groteske domheid van Hilly, die zich sterk maakt voor 'the home health sanitation initiative', een wet die voorschrijft dat ieder blank huishouden een buitentoilet voor de zwarte hulp moet hebben. Want ze is er van overtuigd dat de donkergetinte medemens ziektes verspreid. Een memorabel fragment is, als haar ontslagen huishoudhulp wraak neemt......... (spoiler alert)

(filmpje is met achtergrondgeluiden...waarschijnlijk in openbare ruimte gefilmd)

Gek dat het niet eens zo lang geleden is dat deze situaties zich voordeden en dat de gekleurde bevolking in Amerika veel beperkingen kreeg opgelegd. Nu heeft dit land een donkere president, maar volgens mij is racisme en discriminatie nog lang niet uitgeroeid.......

Anyway.....ik heb genoten van de film en ik ken eigenlijk wel een bevolkingsgroep die ik graag op een buitentoiletje zou willen zetten, waar ze naar hartenlust hun ding kunnen doen. Oeps, komt helemaal verkeerd over. Ik kan jullie geruststellen hoor, ik bedoel het niet zoals Hilly Holbrook in de film. Neeeeee.
Waar ik me aan stoor is het niet kunnen richten van het manvolk in mijn gezin. Altijd laat ik een proper wc-ke achter als ik naar mijn werk ga, maar helaas, als ik 's avonds thuiskom is daar niks meer van te zien. Overal piesspetters. En zittend plassen daar beginnen ze niet aan.....grrrrrr. Dit is één van mijn grootste huishoudelijke frustraties.

Tot overmaat van ramp beginnen ze op het werk nogal schijterig te doen. Niet mijn biebcollega's hoor. Het zijn de mannen van de plantsoenendienst die in het aangrenzende park aan het werk zijn. Maandag hadden ze vlakbij onze personeelsingang een enorme, dampende berg mest gestort. We hadden nog een ieniemini paadje om er met onze fietsen langs te gaan. En stinken.....niet normaal meer. Was tot in het gebouw te ruiken. De volgende dag moest ik er weer langs omdat we vergadering hadden en.....ik heb er een foto van gemaakt.......

One big pile of crap.....daar zou Minny heel wat chocoladetaartjes uit kunnen halen.........

Nu kan ik er wel om lachen......

....maar vanochtend helemaal niet!!!!
Waarom niet?
Nou, dat zit zo.......

Afgelopen zaterdag was de verjaardag van mijn schoonmoeder. Haar 85e(!!) inmiddels en ook al kraakt en piept alles en is ze wat beperkter aan het worden, ze woont nog zelfstandig en hobbelt vrolijk rond in haar flatje. Nu is het altijd moeilijk om cadeautjes te verzinnen voor haar. Bij gebrek aan inspiratie werd het nogal laatste nippertjes-werk en door mijn blaasproblemen (te koud op de fiets) had ik manlief voor zaterdag de opdracht gegeven om cadeautjes voor zijn mams te kopen. En tja....daar ging het mis.......

Ik moest afgelopen zaterdag werken en mijn man moest de nacht in dus we hadden afgesproken dat we zondag langs zouden komen om haar verjaardag te vieren. Wel zo fijn omdat we dan een bepaald familielid ontlopen (geen details, maar ZE is monsterlijk).
Ik had manlief wat tips gegeven wat hij moest gaan kopen. 'Kijk voor wat leuke tijdschriften en doe er vooral 1 bij over het koningshuis, misschien wat voor de vogeltjes voor op het balkonnetje en een leuk bakje met bolletjes. GEEN hyacinten want daar kan je ma niet tegen'. Ik denk ik een vreemde taal spreek die mijn man niet verstaat, want toen ik zondagochtend de kranten van 'het bakje bolletjes' af haalde en er folie om wilde doen kwam ik dit tegen...........

Geen opgemaakt bakje maar 3 potjes narcissen in kweekpotjes. Ik kon wel janken. Daar kon ik toch niet mee aan komen bij de jarige. Ik begon een klein beetje te panikeren. Op internet gezocht of er geen koopzondag was in een naburige plaats. Tuurlijk niet....nooit wanneer het hard nodig is. Denk, denk, denk......en ineens had ik de oplossing. In het voor ons naburige Essen (Belgie) is een tuincentrum dat op zondag open is. Manneke uit bed geplukt en beetje boos geroepen dat ie mee moest naar De Moerkant.
Hij vond het niet zo leuk natuurlijk, maar ik ben soms gewoon niet leuk. Trouwens, het was de 'normale' tijd zoals hij altijd opstaat na een nachtdienst dus niemand hoeft medelijden te hebben met mijn 'supershopper'.


Om een lang verhaal kort te maken.......we zijn naar Essen gereden en ik heb uiteindelijk een lief potje met blauwe druifjes voor mijn schoonmoeder gekocht en meteen wat pindanetjes om aan de spijltjes van het balkon te hangen. De vogeltjes moeten we niet vergeten deze winter.

En voor die narcisjes heb ik ook een bestemming gevonden. De leuke dekschaal die ik pasgeleden bij de kringloop kocht.........de bakjes staan er los in want ik ben ook niet zo'n genie. Ik bewaar de grote zak potgrond buiten, achter de container en je raadt het al.....hartstikke bevroren. De potgrond staat te ontdooien in de bijkeuken dus dat komt wel goed. Maar of mijn man ooit een shopheld wordt....ik denk het niet........

Overbodige knopjes!!??

Ik verbaas me weer eens ergens over. Komt wel vaker voor, maar wat ik nu ontdekt heb...tjonge....echt een overbodige knop.
En waar zit die knop?
Op mijn nieuwe wasdroger.....

Toen ik met een fikse kaakholteontsteking geveld lag, vond mijn oude wasdroger dit het juiste tijdstip om de geest te geven. Lekker hoor, goed ziek, flink koorts, veel (handdoeken)was en weinig ruimte om alles op te hangen. Geen prettige combinatie. Met veel trucjes en heel weinig spullen erin kreeg ik het oude beestje nog wel aan de praat. Voor de veiligheid bleef ik in de buurt van het veel kabaal makende, dampende apparaat.
Doordat ik zo beroerd was, kon ik natuurlijk niet even naar een winkel hollen om een nieuwe te bestellen. Ik had inmiddels de folders doorgespit en had een condensdroger op het oog. Iedere dag hoopte ik genoeg opgeknapt te zijn om te gaan shoppen voor een droger. Ging 'm helaas niet worden dus plan B in werking gezet. Online shoppen. Ik vond 'mijn' condensdroger voor een wel heel aantrekkelijke prijs op de site van R.edcoon. Er stond bij dat het een 'Europees model' was dus daar heb ik eerst de klantenservice voor gebeld. Wat betekent dat, Europees model'? Nou, dan kan het dus zijn dat het bedieningsdisplay in het Duits is.

Duits is voor mij niet onoverkomelijk dus huppekee, de droger besteld. Bij de klantenservice hadden ze info gegeven dat hij dan maandag verstuurd werd en binnen 48 uur thuisbezorgd. Dinsdagavond kregen we zowel telefonisch als via e-mail de verwachte leveringstijd. Zo hoefde er niet de hele dag iemand thuis te blijven. Verliep allemaal perfect.

Woensdagmiddag werd ie, netjes op tijd, geleverd. Uitpakken, op zijn plek zetten en....meteen een was erin. Oh, wat was dat een rustgevend geluid, het zachte gezoem van mijn nieuwe condensdroger. Het raam in mijn bijkeuken besloeg niet eens. Geen spatje damp kwam er van af. Op mijn gemak ging ik het display bestuderen. Met de Duitstalige handleiding erbij. En toen zag ik ineens de 'overbodige' knop. Echt te gek voor woorden gewoon. De droger is dus zo in te stellen dat hij over 3, 6 of 9 uur begint met drogen. (Bij een wasmachine of vaatwasser kan het handig zijn) Nu weet ik niet hoe jullie dat doen, maar ik ga toch niet 9 uur lang natte was in een droger laten zitten voordat ik het programma laat draaien. Dan zijn die handdoeken allang gestikt. Ik plan mijn wasjes sowieso dat ik ze meteen af kan werken.
Mijn conclusie: Het apparaat is vast door een man ontworpen...........
Wat denken jullie??

Een foto met het (Duitstalige) bewijs:

Ik moest nog lachen om de reactie van oudste zoon. Ik zei hem dat ik maar liefst 71 euro had uitgespaard door deze met Duits display te kopen. Hij zei: Beter toch....je koopt er een woordenboekje van 5 euro bij en Klaar is Kees...... Maar zelfs dat is niet nodig. Het wijst zich vanzelf uit!!

Wat ik vandaag gedaan heb.......

....nou.....ik....eh.....heb....(oh wat erg).....KERSTCADEAUTJES INGEPAKT!!!!!!
Echt waar. Vanochtend eerst mijn werk gebeld om me beter te melden. Volgens rooster hoef ik pas donderdag te werken dus ik kon vandaag even met manlief naar de stad om een nieuwe winterjas te kopen. Voor hem, niet voor mij. Ik sla een jaartje over. Manlief had een boodschapje bij Halfords te doen en ik wilde eventjes funshoppen. Niet te lang, want zo goed voel ik me nu ook weer niet. Snel een praatje gemaakt bij vriendin Carla die bij V.an H.aren werkt, paar boodschapjes bij K.ruidvat en hup door naar W.ibra. Wat een leuke spulletjes weer. Veel voor kerst en ik zag daar zo iets leuks dat ik het meteen kocht voor mijn zussie-vriendinnen Wicky en Natasja. En eentje voor mijzelf natuurlijk. Maar ja, 't is nog een beetje te vroeg voor kerstcadeautjes dus ik moet ze nog eventjes bewaren. De pakjes heb ik stofvrij in een plastic zak gedaan (tja) en bovenop de kast gezet. Als ik de pakjes in de kast zou leggen, weet ik zeker dat ik ze over een paar jaar nog eens tegenkom zonder  me te herinneren waarom ze daar lagen.....hahahahaha.

En zo heb je weken niks te doen en zo komen daar ineens leuke dingen op je pad. Eerst zaterdag de propedeuse van oudste zoon, dinsdag uit eten met collega's, woensdag naar Lady's Night bij I.ntratuin en het weekend daarna een dubbel Abraham-feest. Ik ben volgens mij net op tijd weer opgeknapt.........

Mijn bionische linkeroog

HONDERDENTIEN PROCENT!!!!
Dat is het zicht in mijn linkeroog. Geen 90%, geen 100% maar 110%.
Ik viel bijna van mijn stoel toen de meneer die mijn ogen testte het zei. Even dacht ik dat ik het niet goed verstond, maar  mijn bionische oog zag het zelf op de computer verschijnen. Ik kreeg gewoon een flashback naar de zeventiger jaren. Ken je hem nog......Steve Austin aka The Bionic Man (The six million dollar man). Die had ook zo'n linkeroog. Al was dat nog ietsje beter dan mijn 110%. Volgens mij kon hij zelfs inzoomen.......lol

'Ik maak er wel grapjes over, maar dat 110% is echt waar.
Weet je hoe dat komt?
Mijn rechteroog is knudde. Daar zie ik nagenoeg niks mee. Dat is een 'lui oog' (amblyopie). En mijn linkeroog doet zijn best om dat te compenseren. Vandaar dat ik links superzicht heb. Vreemd eigenlijk dat ik toch een bril draag. Alleen voor veraf hoor. Thuis heb ik hem nooit op en ben ik hem altijd kwijt. Opvallend dat mijn ogen....eh oog....iets verbeterd was. Na ruim 25 jaar dezelfde sterkte gehad te hebben, -1.75, was het nu te corrigeren met -1.50. Maar dat verschil valt te verwaarlozen dus ik hoef niet in mijn buidel te tasten om nieuwe glazen te kopen. Zelfs een leesbril is nog niet nodig. Als ik mijn bril met min-glazen afzet, kan ik heel goed de kleine lettertjes lezen. Soms lastig bv. in de supermarkt. Op de fiets er naar toe heb ik mijn bril op, wil ik in een winkel een etiket lezen of pinnen, moet ie af. Op het werk heb ik aan mijn oude bril zo'n koordje zitten. Die bungelt dus de helft van de tijd aan mijn nek en zit regelmatig klem tussen een stapeltje boeken als ik opruim. Ik krijg bijna iedere dag te horen: Heb je lenzen, want de meeste mensen kunnen mij uittekenen MET bril. Ach ja, we zullen maar zeggen dat het de leeftijd is, dat ogengedoe.....


Enneh....ik snap dat ik niet echt 110% zicht heb, maar dat ik gewoon boven het gemiddelde kan zien met mijn linkeroog......hahahaha.....
Nu nog een bionisch oor!!!!!!