Ik was het slakkenvoer van het merk Hosta zo verschrikkelijk beu en omdat ik persé een nieuwe ceanothus in mijn tuin wilde hebben, was voor mij de keuze snel gemaakt waar ik hem wilde zetten. Dit keer is het een lagere variant. Het plaatje met snoei-instructies blijft er voorlopig bijstaan anders gaat het misschien weer mis. Net als bij mijn eerste ceanothus. Ik was helemaal weg van die prachtige blauwe wolk, maar hij was zo enorm uit zijn voegen gegroeid dat ik hem dit jaar rigoureus heb gesnoeid. En dat heeft ie dus niet overleefd. Ik hoop dat ik deze wel mooi kan houden.
Dat snoeien is altijd al een probleem geweest. Laatst vond ik een foto van mijn tuin uit 1997. Toen stond daar een mooie, bescheiden hibiscus (achter het boompje op stam). Daarmee is het ook mis gegaan............
De foto is niet vanaf hetzelfde punt genomen. Is niet meer mogelijk omdat we in 2002 een stuk aangebouwd hebben aan ons huis. Maar de schutting van toen is even hoog als de huidige schutting en de hibiscus staat nog steeds op dezelfde plek. Je ziet wel dat er enig verschil is met jaren terug.....lol....
Ben aan het kijken of ik hem in etappes kan knotten te beginnen in het komend voorjaar. Vind ik doodeng, maar het moet.
Wat was het vandaag weer fantastisch weer. Een zalig, zonnige woensdag die ik goed benut heb. Heerlijk geluncht bij vriendin Gosia in de tuin. Daarna even met mijn dochter naar de stad gefietst en 's avonds een flinke wandeling gemaakt met buuf Miranda. Van mij mag die nazomer nog heeeeeeeeel lang duren. Ik lijst deze dag weer in :))
.....maar voor een eerste poging ben ik wel tevreden.
Ik mocht het haar van mijn dochter weer een keertje invlechten. Dit naar aanleiding van mijn vorige blogje over staartstiekjes. Was minstens 8 jaar geleden, misschien zelfs wel langer. Zit nog niet goed strak want je ziet de onderlaag nog, maar heey...ik ben maar een amateurke. Blijft leuk om te doen en dochter vond het gefriemel aan d'r haar niet vervelend. Dus ik blijf gewoon oefenen en volgende keer lukt het vast beter ;-)
Oh ja....en mijn blog heeft de magische 100 gehaald. 100 volgers....dat had ik nooit durven dromen toen ik met bloggen begon. Ik ben hartstikke blij met al mijn nieuwe en oude lezers!!!! Dank jullie wel!
Ja, je ziet het goed. Dit blogje gaat over staartstiekjes. Zo noemen wij ze hier in het Brabantse. Waar een mens allemaal wel niet nostalgisch van kan worden. Laatst kwam er op FB een foto voorbij van bolletjes-haarelastieken. Die had ik vroeger. En toen ik de la in onze bijkeuken wilde opruimen kwam ik een heleboel staartstieken van mijn dochter tegen. Die had, toen ze klein was, een volle bos met prachtig blond haar waar ik echt alle kanten mee uit kon. Met een nichtje als kapster leerde ik regelmatig nieuwe 'trucjes'. Hoge staart, twee staarten, twee vlechtjes, ingevlochten. Noem maar op, ze heeft alle kapsels gehad. Ik ben de fotoalbums ingedoken en heb een paar 'haar'-foto's gevonden. Helaas geen goeie van haar communie. Toen zat het zooooooo leuk. Was een soort lusjesknot. Hoge staart gemaakt, plukjes geknoopt en stuk voor stuk vastgezet met een klemmetje. Geweldig effect. Ik kon ook de foto van Daphne verkleed als Kathleen van K3 (nog voor Josje) niet vinden....grrrrrr. Komt nog wel een keer boven water en dan digitaliseer ik hem meteen.....
Nu de foto's.....ik heb weer genoten van die oude kiekjes.......
Haar haar is ooit een keer in een bob-line geknipt. Leek me leuk, maar toen was het gedaan met staartjes maken. Wat was ik blij toen het eindelijk weer aangegroeid was. Helaas is haar haar veel veranderd in de pubertijd. Droog, pluizig en stug. Al zit er nu weer verbetering in en wordt het vast weer net als vroeger!!! Misschien mag ik het dan nog een keertje invlechten.....for old times sake ;-)
....als ik zeg dat ik niet kan komen werken omdat ik mijn achterdeur niet af kan sluiten? Dan stuur ik deze vlinderfoto mee!!
Mnahh....ik denk dat die smoes niet gaat lukken. Wordt er vast gezegd dat ik 'dat beest' maar weg moet jagen. Of een 'housesitter' moet regelen. Was wel een ontzettend leuk zicht. Vooral omdat ik een paar keer naar binnen ben gelopen en de vlinder gewoon bleef zitten. Er vlogen een paar van die vrolijke fladderaars in mijn tuintje dus ik weet niet of op de volgende foto's dezelfde vlinder staat.
Er zat er 1 op mijn kogeldistel met zijn vleugels gesloten. Ik weer naar binnen voor mijn camera en heel voorzichtig dichterbij gekomen. Net op het moment dat ik de foto maakte, gingen zijn vleugels een klein stukje open. Niet omdat ie zijn mooiste kant wilde laten zien hoor. Neeeeeeee.....er kwam een bij aangevlogen. Vlinder wilde zijn plekje niet afstaan en flapperde met zijn vleugels om de bij weg te jagen.......schitterend schouwspel om naar te kijken.........
Ik heb een pijltje bij de bij gezet, want ingezoomd op de vlinder was het schier onmogelijk om het zoembeest scherp te krijgen.
Even later lukte het me om nog een mooie vlinderfoto te maken. Oh wat ben ik trots en blij dat ie zo goed gelukt is ;-) Eindelijk.......en dat met een eenvoudig pocketcameraatje!!
Afgelopen dinsdag was het weer zover. Jongste zoon had zijn boeken opgehaald en moeders kon met het kaftpapier aan de slag. Vind ik helemaal niet erg om te doen. Heb het jarenlang voor alledrie mijn kinderen gedaan. Daar was ik heel wat uurtjes zoet mee. Zochten ze de boeken uit die ze de volgende dag nodig hadden en begon ik daar eerst mee. Zo kon ik het een beetje verdelen. Ooit heb ik het hun voorgedaan zodat ze zelf aan de slag konden, maar dat was niet om aan te zien. Zonde van het kaftpapier, want het zat nooit strak genoeg gevouwen.
Het waren deze keer maar 23 boeken. Meer dan genoeg.......
Ik probeer altijd zo efficiënt mogelijk te werken. Dat betekent wel dat ik de boeken wat vaker in mijn handen heb, maar ik zit dan in zo'n heerlijke flow dat het vanzelf gaat. Fase 1 is het knippen en het grove invouwen van de kaft en fase 2 is de boven en onderkant afwerken. Ik heb er iets meer dan 1 uur op gezeten en dat is volgens mij best snel. Nu moet ik eerlijk bekennen dat ik de hoekjes niet invouw, maar omvouw en vastzet met een plakbandje. Ik weet dat er een vouwmethode is. Die heb ik ooit een keer geprobeerd en dat duurde mij te lang. Vandaar dat ik de makkelijke weg kies..........
De buitenkant ziet er strak uit. De binnenkant vind ik niet zo belangrijk. Het gaat erom dat het boek beschermd is en dat we geen boete krijgen aan het eind van het schooljaar. Als zoon dit jaar zijn examen haalt is deze kaftsessie de allerlaatste keer geweest. Ik zal het missen.........
Nu even over de vreemde reacties die ik op oude blogjes kreeg. Zij schreef over een h.acker in blogland. Ik volg ook een gehackt account. En nu ik van die vreemde Engelstalige reacties krijg, waarvan ik de afzender niet kan achterhalen, krijg ik het een beetje benauwd. Het zijn aardige reacties hoor, daar niet van. Maar ze klinken toch een beetje dwingend. Er staan ook titels van blogs bij, maar ik durf er niet heen. Omdat de afzender anoniem is.
If you recognize yourself in these comments, please make yourself known. Otherwise I won't be visiting your blog. (Ben benieuwd wat er gebeurt)
Thank you for the good writeup. It in reality was a amusement account it.
Look advanced to more brought agreeable from you! However, how could we keep in touch?
Feel free to surf my website ... my article network deindexed op Over gebroken nachten en Pinterest
Anoniem
op 21-8-12
Awesome blog! Is your theme custom made
or did you download it from somewhere? A design like
yours with a few simple adjustements would really make my
blog shine. Please let me know where you got your design. With thanks
Also visit my web page : my blog guest op 'Zij' gaan loesoe......
Anoniem
op 21-8-12
This is a topic that is close to my heart... Cheers!
Exactly where are your contact details though?
Also visit my site ; my article network review op Sweet Saturday
Anoniem
op 21-8-12
Helpful info. Fortunate me I discovered your site accidentally,
and I am surprised why this accident did not took place
in advance! I bookmarked it.
Here is my web blog my article tools op Fleur en kleur op woensdag.
Anoniem
op 21-8-12
Thanks a lot for sharing this with all folks you really realize what
you are talking approximately! Bookmarked. Kindly also talk
over with my website =). We can have a link alternate agreement between us
Here is my web site :: my blogger tricks op Slakkenkwekerij Sjonke
Anoniem
op 21-8-12
Hello very cool site!! Guy .. Excellent .. Superb .. I'll bookmark your blog and take the feeds additionally? I'm glad
to find a lot of helpful information here in the put up, we want work out
more strategies in this regard, thank you for sharing.
. . . . .
Also visit my web site :: cool articles for teenagers op Wat nu weer........
Anoniem
op 21-8-12
I like the valuable info you provide in your articles.
I'll bookmark your blog and check again here frequently. I'm quite sure I will learn lots of new stuff right here!
Best of luck for the next!
Also visit my web-site cool articles for teenagers op Cupcakes Part Deux
Hebben jullie dit soort reacties ook wel eens gekregen? Zie ik spoken?
Ik weet het niet. Ik ben alleen maar heel erg voorzichtig, want ik zou het vreselijk vinden als ik mijn blog kwijt zou raken. Zoveel verhaaltjes en al die leuke en lieve reacties van iedereen. Ik wacht het maar even af..........
....nou nou, kom kom, zo zo. Een grappig stukje uit het boek 'En dan nog iets' van Paulien Cornelisse waarin zij zich verwondert (of moet dat met een d?) over het gebruik, misbruik en in onbruik raken van taal. Hoe grappig dit fragmentje is kun je beter zelf lezen, want ik ga hier geen boek overtypen. Haar eerste boek 'Taal is zeg maar echt mijn ding' vond ik ook al zo leuk. Twee vlot geschreven boeken om effe tussendoor te lezen!!
Poe poe slaat ook wel op de verzengende hitte die ons landje afgelopen weekend teisterde. Ik heb mijn tempo drastisch aangepast. In warmere streken houden ze niet voor niets een siësta. Dat zijn wij niet gewend dus we gaan gewoon door. We puffen wat af met zijn allen. Ach, ik overleef het wel. Ik ben zelfs mijn lange werkzaterdag doorgekomen. En voor we het weten zitten we ineens midden in een regenperiode. Da's veel ongezelliger dat zon en warmte.........
Ik was trouwens donderdag een stuk opgeknapt van de blaasontsteking. De antibiotica sloeg meteen aan. Gelukkig, want ik had dochter beloofd om naar de bioscoop te gaan. Eerder die dag was ze geslaagd voor haar theorie-examen (voor rijbewijs) en 's avonds gingen we saampjes naar de bios Step Up 4 bekijken. In 3D nog wel dus duffe brillen op.
Ondanks dat het een echte jonge meiden-film is, vond ik hem niet onaardig. Integendeel. Een beetje Grease2.0. Jongen, meisje, problemen, mooie mensen en geweldige dansscenes. Heb je een tienderdochter, ga er heen!! En anders wachten op de dvd ;-)
Vrijdag, ondanks de warmte, heel veel gedaan. Zelfs te voet om een boodschap. Alles wat in de wasmand zat (en er naast lag) gewassen, bedden verschoond en buiten gedroogd. Was snel droog dus 's avonds mijn hele strijk weggewerkt. Ik was wel moe aan het einde van de dag, maar rolde met een voldaan gevoel mijn bedje in.
Vergeet ik te vertellen dat dochter heerlijke appelflappen had gebakken. Dat was ons Plan B voor donderdag als ons avondje bios niet door had kunnen gaan......heeft ze een dagje opgeschoven.....
Zaterdag van 10 tot 5 gewerkt. Vreselijk warm op onze bieb en na de middag kon je een kanon afschieten. Daardoor wel bij kunnen kletsen met collega Rianne die ik al weeeeeken niet meer had gezien en waar ik, volgens mijn nieuwe rooster, maar 1 keer per 3 weken mee samen werk. Vinden we allebei erg jammer. Samen met Linda, een andere collega, werkten we op donderdagen en vormden we een goed geolied team. Was altijd heel prettig werken. Helaas, het is niet anders. Binnenkort maar eens afspreken met 'de meisjes'.
's Avonds aan tafel, keek ik richting tuintje en zag ik dit.........
Het contrast vond ik zo mooi, dat ik eerst een foto wilde maken en eten van later zorg was.
Zondag waagde ik mij toch in mijn bakoven-tuintje. Kon het in de schaduw nèt volhouden. Af en toe naar binnen om op te drogen. Toen pikte een krekel mijn stoel in. Nou ja, hij zat op de leuning...hihi. Even de tuintafel getemperatuurd en die had ernstige verhoging........
Oeps, vieze tuintafel, mijn reflectie in badstof niemendalletje en reuzen-hibiscus op de achtergrond.
's Middags op verjaardagsvisite bij overbuurvrouw Miranda. Mijn badstof jurkje was iets te casual dus iets anders aangetrokken. Gezellig bijgekletst met de visite en hele lekkere hapjes op. Miranda had wraps besmeerd met dille-saus (of was het iets anders, nog navragen) en belegd met gerookte zalmfilet, opgerold en in hapklare brokjes gesneden. De andere variant was besmeerd met kruidenboter en belegd met ham. Superlekker. Ik ga ze snel een keertje zelf maken.
En toen was mijn korte weekend weer voorbij. Maandag werken. Hopelijk is het dan ietsje minder warm. (Oh jee, klinkt als een klein klaagje)
Ik had eigenlijk willen beginnen met een kwinkslag. Dat bovenstaande titel niks met mijn lichamelijke of geestelijke toestand van doen heeft. Dat gewoon letterlijk het licht uitging. Helaas schijnt mijn lichtje ook niet zo helder op dit moment.
Maar eerst het begin......
Afgelopen maandag werkte ik, net als vrijdag en zaterdag, op de voor mij dichtstbijzijnde bieb-vestiging. Het was mega, mega, mega-druk en ik overdrijf nu een keertje niet. Omdat dit filiaal tijdens de vakantie 3 weken gesloten was, waren er heel, heel, heel veel boeken met 13 augustus als terugbezorgdatum. De basisscholen in onze regio begonnen weer en ja hoor........ALLE 13-AUGUSTUSBOEKEN werden deze maandag ingeleverd. Gelukkig was er een opruimhulp ingeschakeld anders waren mijn collega Lisette en ik bedolven onder de grote stapels boeken die terug kwamen. We hadden de taken verdeeld en bleven op onze post. Elsa ruimde op, Lisette leende uit en ik nam de boeken in en sorteerde ze. Het duurde een hele tijd voordat de bodem van de inleverbak tevoorschijn kwam. Was ik bijna klaar, kwam er weer een lading van 15 boeken keer 2. Na stug doorwerken met het verstand op nul (ook wel eens lekker) had ik het op een gegeven moment voor elkaar. De bak was leeg en het sorteren kon beginnen. En toen........ging dus het licht uit.
afbeelding www
Niet alleen het licht, de computerschermen ook op zwart. Ik dacht eerst nog dat er een stop was gesprongen, maar Lisette had meteen door dat het 'groter' was. We keken richting winkelcentrum en daar brandde ook geen licht meer......zucht. Wat nu? Allerlei scenario's kwamen voorbij. Met elektrische schuifdeuren zagen we het al gebeuren dat we een hele avond in de bieb moesten blijven. We konden niet bellen en zelfs de mobiele telefoons gaven geen sjoege. Al kwam de sms van mijn dochter wel binnen. Die was alleen thuis, maar gelukkig niet in paniek geraakt. Na zo'n 40 minuten was de stroomstoring voorbij. We kregen alleen ons bibliotheeksysteem niet meer aan de praat. Inmiddels was de inleverbak weer goed gevuld. Dat moest wachten tot de volgende dag en andere collega's. Alles wat wel verwerkt was hebben we opgeruimd.
En toen kwam dinsdag. Een heerlijke dinsdag. Na de fysio ging ik met wandelvriendin Carla richting stad om een terrasje te pakken. Dat was haar verjaardagscadeautje van mij. Het was wel bloedverziekend heet, maar in een lagere versnelling was het goed te doen en hartstikke gezellig. Zelfs de terugtocht viel niet tegen.
's Middags pakte ik de fiets en ging met dochter naar de woonboulevard. Poeh poeh, wat een eind fietsen zeg. Was zeer vermoeiend. Vond dochter ook, dus het lag niet aan mij. Een paar boodschapjes gedaan waaronder een vliegenkap. En die kwam 's avonds weer van pas toen we voor de derde keer dit jaar gingen barbecueën. (En da's toevallig wel 3 keer meer dan vorig jaar.) Eindelijk waren we compleet. Alledrie de kids waren erbij. Eventjes dan, want oudste kwam laat thuis en jongste moest gaan werken.
In het echt zijn mijn kids niet gespikkeld hoor. Dit is voor hun privacy....whoooaaaaahahaha........
On top of all that heb ik 's avonds mijn Mount Everest der strijkbergen nog weggewerkt. Daarna was ik wel een beetje moe......
Is het al weer woensdag?? Time flies....you know!!! Deze woensdagochtend moest ik werken. Effe wennen, want het is volgens mijn nieuwe rooster. Toen ik 's ochtends naar de wc ging, merkte ik het al. Het voelde niet zoals anders. Het leek op ......ja hoor.....blaasontsteking. Ik ben gaan werken, ik heb het volgehouden en ik heb zo ongeveer 15 keer gebruik gemaakt van de sanitaire voorzieningen. Eenmaal thuis moest ik genoeg zien te produceren om bij de assistente van de huisarts na te laten kijken. En dat lukte alsmaar niet. Met 3 druppels doe je niet veel. Eindelijk, na vele glazen vocht kreeg ik het voor elkaar. Meteen op de fiets. Ik haalde net het toilet bij de wachtkamer.....Het is weer een fikse ontsteking. Durfde niet naar de apotheek. Daar is nl. geen pleeke. De assistente heeft er voor gezorgd dat de medicijnen thuisgebracht werden zodat ik meteen met de kuur kon beginnen.
Was ik heel erg blij om, maar man oh man, wat heb ik al veel zweetdruppeltjes gelaten op mijn toiletje. Hopelijk verstoort het mijn nachtrust niet, want dat gaat nu een stuk beter met die homeopatische tabletten. Nu nog de verkoudheid van manlief overnemen (zit er dik in dat dat gaat gebeuren) en je kunt me opvegen.....
....het gewone leven is weer begonnen.
Bijna dan, want voor de 3 langslapers is de vakantie nog niet afgelopen. Vooral jongste zoon maakt het bont. Hij lijkt wel een vampier. Komt alleen tot leven als het donker is. Op zijn kamer is het tegenwoordig altijd donker. Hij heeft sinds vorige maand een rolluik. Misschien dat ie daarom in zo'n vreemd ritme zit. Moet ik eens iets op verzinnen. Al zal dat dan weer de nodige botsingen geven......
Pubers......zucht.
Ik baalde er wel van dat ik juist de eerste dag na de zomerdip (3 dagen somber en regenachtig) weer moest gaan werken. Ik had die zonnige donderdag graag in mijn tuintje doorgebracht. Voor vrijdag was ik extra gevraagd van 11 tot 5 uur. Aangezien onze tuin op het oosten ligt en rond 6 uur de zon achter de huizen verdwijnt, zou dat weer een zonloze dag zijn voor mij. Maarrrrr......ik had een mazzeltje. Vrijdagochtend, half 10 ging de telefoon. Mijn werk!! Vanwege een zieke collega hadden ze 's middags iemand nodig op de vestiging in mijn eigen wijk. Van 3 uur tot half 6. Ik greep dit met beide handen aan en heb heel de ochtend en een deel van de middag genoten in de zon. Voelde als een cadeautje. De strik om het cadeautje kreeg ik op het werk. Eén van de vaste klanten trakteert het team aldaar regelmatig op iets lekkers en nu was ik de bofkont.Ik heb de heerlijke gevulde croissant mee naar huis genomen voor 's avonds bij de koffie. Met dank aan mevrouw U. (Ik ken haar ook al jaaaaaren, ze kwam vroeger altijd op de centrale vestiging)
Ook leuk was dat ik een oude vriendin weer een keer zag. Door onze werkroosters lukt het maar niet om af te spreken, maar nu hebben we gezellig op de bieb bijgekletst.
Eenmaal thuis zat ik daar ineens zielig alleen te wezen. Oudste zoon nog niet thuis van dagje Efteling, jongste zoon werken, dochter bij vriendje en manlief late dienst. Voor het gemak een pizza in de oven gegooid en de laatste minuutjes tuinzon gepakt met mijn stoel in het gat van de schuurdeur...hihi.
Wat later, toen ik mijn koffie met lekkere croissant al op had, ging de telefoon. Vriendin Natasja. 'Ik weet niet wat ik moet doen. Zie 2 paar schoenen die lekker zitten en ze zijn niet duur, maar ik koop nooooooooit 2 paar schoenen tegelijk. Wat zou jij doen'. Ik krijg regelmatig telefoontjes van Natasja waar ze mij om raad vraagt. Dat vind ik geweldig, want het voelt zo zusjes-achtig en als enigst kind geniet ik enorm van onze 'zus'-momenten. Zo noemen we elkaar ook, zus en zusje. Ik ben de 'grote' zus, want 7 jaar ouder. Die avond kwam mijn 'zusje' nog even langs met haar vriend om de aankopen te laten zien. Ze had mijn raad opgevolgd en zelfs nog een paar schoenen extra gekocht. Uitverkoop is super!!!
Ze bracht ook iets voor mij mee. Een kaart waar ze iets liefs in had geschreven en een mooie neproos omdat ie zo mooi bij mijn schilderijtje kleurde.........
Met zo'n vriendin heb je geen echte zus nodig. Binnenkort zal ik haar weer eens verrassen........ik denk dat ik al iets weet........
Zaterdag en zondag kabbelde voort, want manlief moest dit weekend werken. Zaterdag ikzelf ook nog tot 2 uur gewerkt en de rest van de dag in mijn tuin doorgebracht. Gekookt voor twee. Alleen jongste zoon was thuis. 's Avonds mijn record bankhangen verbeterd. Geen was, geen strijk, gewoon weekend.
En zondag ben ik ook goed doorgekomen. 's Ochtend naar mijn ouders gewandeld en 's middags met dochter op stap. Die moet geëntertaind worden, want vriendje is op vakantie. Eerst een hele grote ronde gefietst en calorietjes verbrand en daarna calorietjes weer aangevuld met een ijsje.....lol.
Oh, ik hou zo van de zomer en het buiten zijn.......
Da's wat....vakantie voorbij, mooi weer (tijdelijk) foetsie en mijn inspiratie ook al verdwenen. En moe....oh jongens, wat was ik moe de afgelopen dagen. En ik kan precies zeggen waarom. Dat ligt aan het boodschappen doen en koken. Kan gewoon niet anders. Als mijn man thuis is neemt hij het kokkerellen voor zijn rekening. Ik ben de afgelopen 3 weken dus dagelijks verwend. Maar maandag en dinsdag moest ik volop aan de bak....eh...kook. En dat is natuurlijk niet alles, want een huisvrouw heeft meerdere taken in haar pakket. Terwijl manlief enkel boodschappen haalt, kookt, de stofzuiger bedient en zo nu en dan een fiets repareert, heb ik het poetsen, wassen, strijken en opruimen erbij. Als daar dan de boodschappen, het eten voorbereiden (piepers jassen, groente schoonmaken) en het koken zelf bovenop komen, kan dat wel eens teveel zijn. Vooral na 3 weken luieren. Niks meer gewend.
Daarom is het voor het normale ritme goed dat ik morgen weer ga werken. Vooral omdat ik mijzelf betrapte op een beetje vreemd gedrag. Ik was met een tandenstoker de moeilijke randjes van de wasmachine aan het schoonmaken.........
Vandaag was de derde dag op rij dat ik niet lekker buiten kon zitten/leven. Baal, baal, want daardoor was het vakantiegevoel in 1 klap verdwenen. Als die-hard fietste ik toch maar naar de stad met mijn ma en wat denk je....juist toen we weer naar huis wilden gaan stopte het met zachtjes regenen en kwam het er met bakken uit. Tja.....dat is dan weer schadelijk voor mijn portemonnee, want we maakten nog een rondje Wibra en Xenos. Daarom hangen er nu visjes aan mijn pallet en is het rieten hart verplaatst.....
De tuinboekjes komen van Wibra. Voor een euro per stuk kon ik ze niet laten liggen. Waarschijnlijk blader ik ze 1 keer door om vervolgens te vergeten dat ik ze heb. Net als met tijdschriften.
Mijn dochter heeft nog snel mijn haren geverfd. Ga ik morgen tenminste niet als een grijze muis naar mijn werk. De bieb heeft toch al zo'n stoffig imago..........
De komende 3 dagen ben ik onder de pannen. Eerst eens geld verdienen voordat ik weer wat uit ga geven ;-))
Na de zoveelste keer slecht slapen nadat ik eerst uren wakker had gelegen was ik het spuugzat. Waar komt dat toch vandaan? Dat piekeren en dat ongedurig gevoel. Ineens herinnerde ik mij een gesprekje met een collega van een paar weken geleden. Zij had er ook last van en gaf de overgang de schuld. Gezien mijn leeftijd zou dat natuurlijk best kunnen. Meteen het www afgestruind, want in mijn boekje zijn opvliegers typische overgangsverschijnselen en daar heb ik (nog) geen last van. Nou.....niet dus. Je kunt heel veel verschillende klachten krijgen waaronder dus die innerlijke onrust en slaapproblemen. Mijn collega had er iets homeopathisch voor gehaald en dat leek mij ook een goed plan. Zaterdag was het hier in West-Brabant, tegen de verwachtingen in, prachtig weer en dan is een wandeling naar de drogist geen straf. Ik liet mij voorlichten en er werden verschillende pilletjes en sprays bekeken. Uiteindelijk koos ik voor Famosan van A. Vogel.
Ik hoop dat ik er baat bij heb. Zo niet dan raadpleeg ik de huisarts.....
Ik hoopte dat ik de volgende nacht wel goed zou slapen. Manlief en ik waren van plan om naar de Vogeltjesmarkt in Antwerpen te gaan. Eigenlijk heet het Vogelenmarkt maar wij 'Ollanders' hebben er een verkleinwoord van gemaakt. Omdat Antwerpen voor ons niet zo ver rijden is zijn we er door de jaren heen regelmatig geweest. En regel 1 was altijd: vroeg vertrekken!! Wekkertje op 7 uur gezet en om 10 over 8 waren we op op weg. Hoe dichter bij Antwerpen, hoe zonniger het werd. Onze auto geparkeerd in een parkeergarage die achteraf wel heel erg duur bleek (3 uur voor € 8,70...slik)
Eenmaal op de markt viel het een beetje tegen. Veel marktlui waren nog aan het uitpakken of waren er helemaal nog niet. Lege plekken en ook helemaal niet druk. Was ik daar zo vroeg voor uit bed gekomen??!! Ook al was de vorige keer best lang geleden, dit was toch niet de herinnering die ik van de Vogeltjesmarkt had. Dan maar ff een terrasje pakken. Was gelegen aan een hele leuke gemeentelijke(?) bordertuin waar veel planten instonden die in mijn tuintje ook niet zouden misstaan.
Gelukkig werd het na onze tussenstop alras drukker en liepen we voor de tweede keer alle kramen langs. Leuk om naar de standwerkers te kijken en luisteren die hun producten vol overgave aanprijzen. Wat er ook bijhoort zijn de heerlijke geuren van de vele eetkraampjes. Voor ieder wat wils. Volgens mij staat de caracollenkraam al sinds jaar en dag op dezelfde plek. Die liet ik trouwens links liggen. Ik lust helemaal geen slakken. Wel nam ik een Luikse wafel met poedersuiker waardoor ik natuurlijk helemaal onder het witte strooisel kwam te zitten. Even later rook ik gebakken vis. Mmmmmm....kibbeling, dat is ook erg lekker. Samen met manlief een portie gedeeld. En volgens de aloude Vogeltjesmarkttraditie sloot mijn man het 'vreet'-festijn af met een broodje hamburger met juin en saus.
Dat kuieren over de kasseien was weer 'killing' voor mijn heupen dus we gingen op tijd naar huis. En daar at ik boterhammen met de meest heerlijke 'Antwerpse' aardbeien.
's Middags ging ik op verjaardagsvisite bij wandelvriendin Carla. Ik had voor haar de 'Linda' gekocht en een voucher in elkaar geknutseld. Als we weer gaan wandelen, lopen we naar de stad en trakteer ik haar (en mijzelf) op een bakkie met iets lekkers. Tenminste....als ze haar voucher inlevert....lol. Het was goed toeven in de tuin bij Carla en de hapjes waren niet te versmaden. Was een gezellig middagje!!
Oh ja, de fiets!!! Die is verkocht. We hebben het bedrag gekregen wat we er voor vroegen. Een middagje werk heeft toch maar even 40 eurootjes opgeleverd. Ik kom niet meer bij van het lachen.
Morgen begint het normale leven weer. Manlief moet werken. Voor mij is het mijn laatste vakantiedag al hoef ik volgens rooster pas donderdag weer aan het werk. Ik kijk in ieder geval terug op een heerlijk, relaxte vakantie met fantastisch weer!! Doe mij nog maar zo´n staycation.
Het éne moment is mijn tuintje een fietswerkplaats. Het volgende moment een wasserette. Nou ja, mijn wasmachine staat gewoon binnen hoor. Maar drogen en strijken kan prima in de tuin.....
Even terug naar donderdag.....
Ik was een beetje ongedurig. Oudste zoon was die ochtend met zijn vrienden aan de lange terugreis vanuit Lloret de Mar begonnen. Tegen 2 uur kreeg ik een sms dat ze stilstonden bij Parijs (Gewoon druk, geen panne gelukkig). Zo dichtbij al!! Om de tijd door te komen wilde ik iets gaan doen. Gaan wandelen in mijn eentje wat nogal saai en doelloos is of een bakkie doen bij mijn overbuurvrouw Miranda. Gezellig maar te stil zitten. Waarom niet combineren?? Ik belde aan en vroeg Miranda of ze zin had om mee naar de stad te wandelen en daar een terrasje te pakken. Had ze wel zin in. Was reuze gezellig. Ook al wonen we vlak bij elkaar, we spreken elkaar niet zo heel vaak. Heerlijk bijgekletst en de middag vloog voorbij.
Manlief had zijn tanden in de twee fietsen gezet (vorige blog!!). Hij heeft ze allebei opgeknapt en nu staat er eentje te koop op MP. Is al 45 euro op geboden. Wat een giller! Jullie weten allemaal wat die fietsen ons gekost hebben. Of we dit geld er daadwerkelijk voor krijgen is even afwachten. Men moet de fiets natuurlijk eerst in het echt bekijken, maar hij is in ieder geval grondig nagekeken, opgelapt en opgepoetst.
Donderdag rond half 7 kwam de vakantieganger binnenrollen. Uiteraard met een koffer vol wasgoed. Man, oh man, wat een verschil met zijn zus vorige week. De draagt strapless niemendalletjes (dè hit, deze zomer) en luchtige fladderjurkjes. Ik kreeg er amper een machine mee vol. Die vakantiewas had ik in no-time weggewerkt. Rechts kun je het verschil in shorts zien......
Meneertje had echter AL zijn t-shirts gedragen....zucht. Ik heb meteen een licht bonte was gedraaid. Vandaar dat ik vrijdag mijn strijkplank in de tuin plantte en deze geen wortel liet schieten. Het zonnetje scheen en mijn strijkbout had vleugels. Da's het nuttige met het aangename combineren. Het buiten leven bevalt prima. Helaas zijn de voorspellingen voor de komende dagen minder rooskleurig. 't Is gedaan met het èchte vakantiegevoel in mijn eigenste, van alle gemakken voorziene vakantiewoning.
Ach ja, met een beetje fantasie en mijn inklapbare zonnehemel transformeer ik mijn huisje in een handomdraai in mijn persoonlijke zonnestudio.........
Wat was het woensdag fantastisch weer!! Na een hele sombere, bewolkte dinsdag zag het er nu heel anders uit. Al was het dinsdag super wandelweer. Ik heb met wandelmaatje/vriendin Carla een hele grote ronde gelopen. Onderweg veel bijgekletst, want we hadden een weekje overgeslagen.
Maar oh....woensdag. Heeeeeeeerlijk. We moesten gewoon weer even naar ons dichtbij strandje. Het windje verkoelde de felle zonnestralen en ik ben weer een beetje bijgekleurd.
Een hele dag in de zon is niks voor mij (en ook niet voor manlief) dus na een uurtje of 3 relaxen op het strand keerden we huiswaarts. Parasolletje opgezet en met een bakkie in de tuin. En wat zag ik daar. NEE TOCH....het zal toch niet waar zijn. Lag er ineens een bijenlijkje in mijn tuin. Of dit lijkje hetzelfde zoembeest is als uit mijn vorige blog weet ik niet. Er zat in ieder geval geen spatje stuifmeel aan zijn uitgedroogde lijfje.
Onze tuin was deze middag even getransformeerd tot een fietsenwerkplaats. Op de plaatselijke Koopplein-site had ik een advertentie gezien waar 2 fietsen voor € 15,- aangeboden werden. Altijd interessant, want we kunnen niet genoeg reservefietsen hebben. Vooral omdat oudste zoon ook een fiets in Delft nodig heeft. Ouwe krakfietsen voor een habbekrats hebben de voorkeur dus manlief ging op deze aanbieding af. Lijkt een dubieuze deal, maar de laag stof op beide fietsen was heel erg geruststellend. Een gejatte fiets is meestal stofvrij ;-)
Manlief wist zelfs nog af te dingen dus uiteindelijk 2 fietsen voor € 10,- en dan zonder de fietstassen. Eentje heeft ie al rijklaar gemaakt en die andere is misschien goed voor de onderdelen. Kun je toch niet voor sukkelen.
Deze woensdag was er één van koken zonder pannen. Een overheerlijke afhaalmaaltijd van de Griek. En waarom zouden we de borden vuil maken als we ook uit de doos kunnen eten.....hihi. Weer een topdag die ik aan mijn mooie vakantieherinneringen kan toevoegen............
